por - 13968 przepisów (strona:617/932)

przy ogniu, oglądaliśmy pełnię i jedliśmy kiełbaski z ogniska. Komarów było tyle, że pomimo odstraszacza latało ich trochę przy ognisku. Plaga komarów przeszkadza mi w ogródkowaniu najbardziej- nie ma pory dnia, żeby jakiś bzyczący inkluz nie pojawił się z zasięgu słuchu. A teraz zaczęły się jeszcze gzy... Ten okultystyczny krąg to nie gusła świętojańskie tylko odstraszacze komarów:) Komarów jest tyle

wygrałam!), poczytałam Kinga na leżaczku, następnie zdrzemnęłam się na leżaczku, teraz smażę posta. Takie niedziele są piękne. Dopiero teraz dopadają mnie wyrzuty sumienia, że nie pracuję- ale do tej pory mój pracoholizm spał i było mi cudownie bez niego

swój wyjątkowy sposób oczywiście) w kółko od rana, potem włączyłam, żeby przestać- ale dalej śpiewałam, bo taki pięknie jesienny. Może pośpiewacie ze mną? Wprawdzie najczęściej słuchałam do tej pory Patricii Kaas i Ives Montanda , ale ta bluesowa wersja przemówiła prosto do mojego małego, jesiennego ja. Ja, które właśnie wsunęło stopy pod podgrzewany kocyk, rozgląda się za książką i kimś

takim razie dziś wstawiamy plusik obok hasła "obiad". Są takie przepisy, które towarzyszą nam od naszej kuchennej kołyski. Pewniaki, które robiliśmy jako pierwsze kulinarne eksperymenty i od tej pory zawsze wychodzą. Dla mnie jednymi z takich przepisów są: ciasto z owocami czy sos z tuńczykiem . Dziś kolejny z nich- sos curry na bazie beszamelu. Przepis na ten sos poznałam

ktoś w niego pocina. W ten sposób "skończyłam" parę fajnych gier;) Z okazji świętowania byliśmy też dziś w ogrodzie. Oczyściliśmy ostatnie grządki ze zmutowanych kalafiorów, zebraliśmy skorzonerę i kilka porów (będzie post o zupie). Przemotykowane grządki podlaliśmy humusem i przykryliśmy ściółkującą agrowłókniną- jest za dużo kotów w sąsiedztwie, żeby pozwolić sobie na odkrytą ziemię. Już dziś jeden zrobił sobie kuwetę

stopami w sandałach. I gęba mi się cieszy, chociaż spaceruję po Wrocławiu a nie po jakimś klimatycznym śródziemnomorskim miasteczku. Choć mam wciąż nadzieję, że i na klimatyczne miasteczko przyjdzie pora

podakacjowej rabaty. Przekwitła na niej lawenda i len przez co zrobiła się trochę ponura. W związku z tym szukam jadalnej lub miododajnej rośliny- najlepiej krzewu, który kwitnie o tej porze i mógłby rozweselić to miejsce. Myślałam nad hibiskusem, ale okazuje się, że ten ogrodowy jest niejadalny. Pomysł drugi to hortensja- podobno te, które pachną przyciągają owady, więc może to jest

mogę się podzielić przepisem na te cudownie delikatne ciastka. Tak wiem, książki o nich pisali, na imię mają tak jak ja i są słodkie- a ja ich do tej pory nigdy nie jadłam. Nie wiem jak to się stało, ale były to moje pierwsze magdalenki w życiu. Byłam sceptyczna, bo co specjalnego może myć w ciastku bez kremu albo czekolady

nadmiaru myśli i nadchodzi silna potrzeba zajęcia czymś niespokojnych dłoni. U mnie zawsze sprawdza się praca w ogrodzie, gdzie mogę się zaszyć ze swoimi dylematami. A jeśli pogoda lub pora dnia jest niesprzyjająca, kończę w kuchni- na przykład przez pół nocy smażąc mus mirabelkowy, którym wkrótce się z pewnością podzielę. Ale dziś chcę zaprosić na śniadanie

zapomnieć o porażce, a przyniosły na myśl bożonarodzeniowy klimat. Taka październikowa dawka magii. Bo ten październik wydaje się trochę jak z bajki- temperatury w okolicach 20 stopni o tej porze roku to prawie wydarzenie pokroju spotkania jednorożca. A poranne mgły i zmieniające się powoli kolory liści tworzą cudowną, nostalgiczną atmosferę- dodającą wdzięku nawet prozaicznej drodze do pracy. I motyle. Motyle

niej nie słyszała. Jedyną osobą w Cicely, która bajgle zna jest Ed: Ed- Która jest teraz w Nowym Jorku? Joel- Koło północy. Ed- Czyli pewnie gdzieś o tej porze wracałbyś z narzeczoną z kina. Może wstąpilibyście do małej kafejki na filiżankę espresso, kupili niedzielne wydanie New York Times'a i gorące, świeże bajgle jutro na śniadanie. Joel- Coś koło tego

sezonie wegetacyjnym dzika róża mnie nie zachwyca, ale zimą te czerwone owoce nie mają sobie równych. I tylko smutno, że niewiele ogrodowych rzeczy da się zjeść. Zostały nam jeszcze pory i skorzonera na grządkach. Kilka listków rukoli i botwinki na kanapki, trochę selera i maluteńki fioletowy jarmuż. Dlatego przepisów na blogu wielu nie będzie- wyżywamy się kulinarnie wypełniając cotygodniowe wyzwanie

jest pyszne danie o każdej  porze roku. Pachnące sosem słodko-kwaśnym .  (zaadaptowany z NY Times ) Składniki 3 łyżki oliwy z oliwek 1 średnie cebule, obrana i pokrojona w cienkie plasterki 1 łyżka nasion kolendry 2 papryki (mix żółty i czerwony), pokroić w cienkie plasterki 2 ząbki czosnku, rozgniecione 2 liście laurowe 2 pomidory, posiekane lub mała puszka posiekanych

momencie, gdy przyszło na świat, wszystko się zmieniło. Zbiera się na odwagę i rozstaje z mężem, kończy również z romans z przystojnym doktorem. Lokal, w którym do tej pory pracowała odkupuje od właściciela za pieniądze, które dostaje w spadku od jednego z klientów, irytującego staruszka, który był jej ulubionym klientem, a ona - ulubioną kelnerką, traktował ją wręcz jak córkę

minor-latin; mso-bidi-font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-theme-font:minor-bidi; mso-fareast-language:EN-US;} Składniki: 20 dag pieczarek 1 cebula lub 1 mały por 2 ząbki czosnku olej 1 żółta papryka 1 czerwona papryka 1 mała cukinia 2 łyżki przecieru pomidorowego lubczyk sól, pieprz Normal 0 21 false false false PL X-NONE