wina - 1000 przepisów (strona:51/67)

Empanadillas czyli hiszpańskie pierożki z wytrawnym nadzieniem to moja kolejna propozycja na hiszpańską przekąskę. Tradycyjnie ciasto do tych pierożków wyrabia się z masła, smalcu, wina i mąki, ja jednak ułatwiłam sobie zadanie i użyłam gotowego ciasta francuskiego, a zamiast smażyć je w głębokim tłuszczu upiekłam je w piekarniku. Do nadzienia można użyć dowolnych składników, warzyw, ryb, owoców morza, mięs

pozostałego oleju.Żeby przygotować sos prowansalski wlewamy na rozgrzaną patelnię trochę oliwy z oliwek, wrzucamy posiekaną szalotkę, czosnek, natkę pietruszki, pokrojonego pomidora oraz gałkę muszkatołową i tymianek. Następnie dodajemy wino i podsmażamy wszystko na małym ogniu. Następnie zdejmujemy patelnię z ognia i do powstałego sosu dorzucamy odrobinę masła. Wszystko mieszamy aż masło się rozpuści. Patelnię stawiamy z powrotem

układamy na kawałku pergaminu. Przykrywamy sałatką z cebuli i układamy na wierzchu plasterki limonki. Z pergaminu robimy kieszonkę (zawijamy rybę i zaciskamy brzegi), do kieszonki wlewamy odrobinę białego wina i dokładnie zamykamy pergaminową "paczuszkę".Układamy na blaszce sałatką z cebuli do dołu i wkładamy do piekarnika nagrzanego do 190 stopni  (termoobieg) na 20-25 minut.SOSSok z cytryny, łyżeczkę

cebulę posiekaj. W garnku na rozgrzanej oliwie zeszklij cebulę, dodaj grzyby, smaż 3 minuty. Dodaj ryż i mieszając smaż, aż ryż wchłonie tłuszcz i stanie się szklisty. Wlej podgrzane wino, a gdy ryż je wchłonie, stopniowo dolewaj bulion i wywar z moczenia grzybów. Dopraw solą i pieprzem i gotuj mieszając około 20 minut, aż ryż będzie miękki. Przed podaniem

Cebulę kroimy w pióra. Rozgrzewamy głęboką patelnię, wlewamy oliwę, dodajemy cebulę i szklimy, żeby była miękka. Dodajemy cukier, przesmażamy mieszając, wlewamy ocet balsamiczny, sok z cytryny, tymianek i czerwone wino. Gotujemy na małym ogniu, ciągle mieszamy. Przyprawiamy solą. Po uzyskaniu konsystencji konfitury przekładamy do słoika. Przechowujemy w lodówce.Pizza: Do misy miksera przesiewamy mąkę. Dodajemy drożdże, sól

listę produktów tradycyjnych i uhonorowany jako Gwarantowana Tradycyjna Specjalność, wynikająca z przynależności do tej części Europy, która preferowała miody i masło, w odróżnieniu od tej, która była krainą wina i oliwy.Składniki:Szpajza:4 jajka200 g cukru4 łyżeczki żelatynysok wyciśnięty z cytryny1 łyżka kakao20 ml miodu pitnego DwójniakSos wiśniowy:szklanka wiśni nadwiślanki1 łyżka miodu drahimskiego1 łyżeczka mąki ziemniaczanej20

minut.W garnku o grubym dnie rozgrzewamy oliwę i szklimy pokrojoną cebulę, po kilku minutach, gdy będzie robić się miękka dodajemy czosnek i zioła. Następnie dodajemy grillowane warzywa. Wlewamy wino i czekamy, aż odparuje. Dodajemy pomidory w zalewie i gotujemy na małym ogniu, aż warzywa będą miękkie, ale nadal jędrne (około 15 minut). Doprawiamy do smaku solą i pieprzem.Newell

minut. Sztuka po sztuce wyjmujemy z wrzątku i jeszcze gorące obieramy. Na maśle dusimy szalotkę i pokrojoną papryczkę. Gdy się zeszklą wsypujemy ryż i chwilę smażymy. Mieszamy. Wlewamy wino, gdy odparuje dodajemy kasztany i wlewamy partiami bulion. Gotujemy do miękkości ryżu. Dokładamy na patelnię drugą część masła i starty ser. Mieszamy, zdejmujemy z ognia, przyprawiamy solą i pieprzem

największe). Najlepiej smakują polane sokiem z cytryny lub tabasco oraz żytnim chlebem z masłem. Co do nich pić? Idealnie sprawdzi się szampan (jak w naszym przypadku) lub białe wino. No dobra. Mamy ostrygi. Czas zabrać się za ich otwieranie, co dla dziewczyny ze szczypiorkami zamiast ramion było nie lada wyzwaniem! Do uporania się z tymi potworami potrzebujemy 2 talerze

pierwsze pracowałam, po drugie miałam Julefrokost, czyli duńskie Christmas party. Idea jest świetna. I muszę przyznać, że bardzo mi się podobało. Jako kierownica nie piłam - poza malutkim łykiem wina od mojej Szefowej, która z wrodzonym sobie wdziękiem przekonywała mnie, że jedna lampka przecież nie zaszkodzi. Cóż - pijany świat z perspektywy trzeźwego człowieka jest naprawdę zabawny. Nasz hotel

nietypowej roli. Jest też kobieta po przejściach, która chyba w końcu znalazła swoje miejsce, a przy okazji okazuje się być zupełnie kim innym, niż czytelnik oczekuje. Mamy również znawcę win, który podpuszczony przez milionera ignoranta, daje się wciągnąć w dziwną grę. Wreszcie jest historia miłosna, przy której nie sposób powstrzymać łez wzruszenia. Archer pisze świetnie, i warto sięgnąć

pikantna, zróżnicowana smakowo, po prostu pyszna. Nieco obawiałam się pieczarek, ale niepotrzebnie - skomponowały się znakomicie. Od siebie dałam ziemniaki i tymianek, zmieniłam nieco proporcje pieczarek i brukselki (nie moja wina, że akurat takie opakowania w sklepie mieli), poza tym postępowałam zgodnie z wytycznymi. Zupa świetnie rozgrzewa, szczególnie w taki ciemny, zimny, samotny niedzielny wieczór... Ilość składników można modyfikować

jadu wypuszczać, i daruję sobie dalsze uzewnętrznianie. Przejdę do czegoś pysznego, co przygotowałam z myślą o Gosinych dzieciach. Za niedługo idę na kawkę (C. idzie na degustację wina, będę go musiała później odebrać, a nie zdążę wrócić do domu, więc dobra koleżanka zgodziła się mnie przygarnąć), i pomyślałam, że tak głupio iść z pustymi rękami