oczy - 2103 przepisów (strona:94/141)

drewniane atrapy stojące na działce obok pstrokatych krasnali.  Kiedy ostatnio nabraliście wody ze studni?  A może powinnam zapytać czy kiedykolwiek Wasze ręce kręciły kołowrotkiem, oczy wypatrywały głębi, w której powoli znikało wiadro, uszy nasłuchiwały pierwszego plusku dna, a usta łapczywie gasiły pragnienie cudownie zimną, rześką wodą?  Tak, wiem. Nie jest nas wiele.  Moja studnia w ogrodzie

się boi ciemności? Ty?  Ty też? A Ty nie? To tak jak ja! W ciemności jest tajemnica. Jasność za szybko ją zdradza. Jest niedyskretna. Obnaża za dużo. Wprawia oczy w stan zakłopotania.  Patrzą na wszystko i widzą za dużo. Nie lubię tego oślepienia.  Wolę oglądać świat przez zasłonę ciemnych okularów. Unikam jasności.  Chowam się w cieniu

pewno tak jest z zielenią. Co roku nie mogę się jej doczekać, a kiedy już jest, zakochuję się w niej po uszy. Niezmiennie, każdego maja, od lat. Zielenią karmię oczy i zaspakajam apetyt. A na stole stawiam zielone talerze. I nie mam na myśli koloru porcelany. Zielone jest to co na talerzach, we wszystkich jej odcieniach.   Zieleń jest

Założyć zapomniany pierścionek i przypomnieć sobie radość, z jaką przed wielu laty był kupiony za pierwsze wypłacone stypendium. Jadąc na rowerze zaplątać się we wstążkę jaśminowego zapachu. Mrużyć oczy od słońca zrywając kolejny bukiet ukochanych piwonii. Przypudrować nos pyłkiem z kwiatów dzikiego bzu marząc o flakonie perfum, które zamknęłyby w sobie ten wspaniały, cytrusowy zapach. Podjadać surowe ciasto i niby

wyobraźni.  Nie! Tu i teraz jest jeszcze piękniejsze! Jest prawdziwe. Spijasz je łapczywie marząc, by kielich był bez dna, które prędzej czy później i tak spojrzy Ci w oczy... Ale teraz o tym nie myślisz. Teraz smakujesz szczęście. Pierwsze kęsy łapczywie, zachłannie. Później już wolniej, delektując się każdą porcją tak, by nakarmić pamięć do syta.  Musi starczyć

choć dobrze, że coraz więcej z nas go piecze.  "Innym sposobem można przechować śliwki, wiążąc po dwie za ogonki i zawieszać na sznurku rozciągniętym w piwnicy".  Zamykam oczy, by zobaczyć sznury śliwek - piękny to widok. Szkoda, że jest jedynie widokówką z przeszłości.  Tymczasem zajadam śliwki rozkoszując się ich słodkim, lepiącym palce, miodowym smakiem. Chcę się najeść

się gdzieś daleko. I najlepsze obrusy na taki stół powinny być z jasnego płótna, niebieskie w szachownicę czy różowe, czy zielone kraciaste, byle nie martwa biel, bo raziłaby w oczy odblaskiem.  Jeżeli stół jest dość długi, można na nim postawić wszystko naraz i nikt nie musi biegać tam i z powrotem między stołem i kuchnią.  Nakrywa się taki

szajka spiskowców, których nakryłam w środku tajnej narady.  Rozsuwam zasłony. Powoli. Lubię ich cichy szept, jakbym budziła je w środku snu, który chcą mi opowiedzieć zanim okna otworzą oczy i sen uleci w niepamięć. Przyglądam się światu przez zaspane powieki okien.  Podglądam poranną gimnastykę wiewiórki. Sypię śniadanie ptakom. Dryfuję w tej ciszy, jak w bańce mydlanej.  Pozornie

czekać, polecam Wam schłodzić całość przed podaniem.  W letnie popołudnie ten deser chłodzi i orzeźwia. Jest lekki, zmysłowy i doprawdy kojący. Wgryzam się w różaną brzoskwinię, zamykam oczy i już mnie tu nie ma.... A zanim odpłynę na dobre, mam dla Was słoiczek galaretki z płatków róż. Wzbudził wiele emocji, gdy wspomniałam na FB, że chętnie go Komuś ofiaruję

jarmuż. Brrrr... To słowo wzbudzało niepokój.  Chłodne, drapieżne, z tym ostrym jak sztylet "ż" i sztywnymi, karbowanymi liśćmi, które omijałyśmy wielkim łukiem wracając biegiem na podwórko.  Zamykam oczy i wracam. Najpierw zanurzam się w szeleście kukurydzianych liści.  Potem wędruję między śliwami przez kolejne grządki. Idę do końca. Już nie uciekam. Staję tam, gdzie rósł On i tęsknię

Przecieram oczy... Aż tyle? Niemal dwa miesiące? Tak długo? Jak to? A jednak.... A jednak blogowe lenistwo sięgnęło zenitu. Bardzo chciałam coś napisać - mam na to dowody ukryte w folderach, plikach, wciąż nieuporządkowanych zdjęciach, skrawkach myśli spisanych na wszędobylskich kartach i schowanych w zakamarkach pamięci. A jednak rzeczywistość okazała się silniejsza, bardziej atrakcyjna. Chwile nie o odrzucenia. Poranki niespieszne

hodują pięć tysięcy róż w jednym ogrodzie, a nie umieją odnaleźć tego, czego szukają (...). A przecież to, czego szukają, można by odnaleźć w pojedynczej róży lub odrobinie wody (...). Ale oczy są ślepe. Należy szukać sercem

ziarnach doskonale zastępuje białko zwierzęce. Ciecierzyca zawiera także kwas foliowy, żelazo, witaminy z grupy B, fosfor. Jedząc ją codziennie - odżywimy nasz mózg, poprawimy odporność, wzmocnimy serce, nasze włosy i oczy będą lśnić, a skóra nabierze jędrności, gładkości i blasku. Zrobię z niej sałatkę, jakby jarzynową ,ale inną. Idelana jeśli ktoś ma mało czasu i zmęczył się tradycyjną sałatką jarzynową. Idelana

przepięknie upieczonych makaroników,  nie miałam na tyle pewności siebie żeby spróbować zrobić te cudowne maleństwa. Czytałam wiele wskazówek i co raz bardziej byłam przerażona .. ale strach ma wielkie oczy i chyba tylko tyle . Wiadomo na początku przy pierwszej partii makaroników byłam w niebo wzięta gdy rozlałam je na matę , moje szczęście uleciało w momencie pieczenia . Spojrzałam w piekarnik

Serduszka to idealny pomysł na Karnawał, Tłusty Czwartek czy też Walentynki. Pączusie w takiej formie z pewnością wzbudzą sensacje na każdym stole i niezależnie od okazji będą cieszyć zarówno oczy jak i podniebienie. Delikatne, puszyste ciasto z malinową konfiturą polane malinowym lukrem to połączenie na które z pewnością warto się skusić. Pączki - Serduszka z Malinową Konfiturą i Malinowym Lukrem - Składniki