oczy - 2103 przepisów (strona:62/141)

malinami 3. z suszonymi śliwkami 4. z brzoskwiniami Dla mnie to zdecydowana nowość, nigdy nie jadłam podobnych jogurtów z owocami. Kilka razy na sklepowych półkach rzuciły mi się w oczy podobne produkty konkurencji, spojrzałam tylko na ich skład i rezygnowałam - dużo cukru, chemii i mało miało to wspólnego ze zdrowym jedzeniem a więcej z deserem. A desery to ja wolę

inaczej, ale teraz nie mogę sobie przypomnieć. Bardzo to pyszne, lekko słodkie, lekko cierpkie - no musisz spróbować.... Poważnie nie znasz tego???" - "Chyba nigdy nie rzuciło mi się to w oczy..." - odpowiedziałam.  Choć jestem sklerotykiem, to nie mogłam zapomnieć o naszej rozmowie... Okazało się, że owoc ten ma dużo więcej nazw niż jedna. Spotkałam się z nazwą miechunka, z jagodą

więc musia łam go sama wypr ó bować . Zachwycający jest w tym chlebie urzekający aromat ziół i przypraw, połączony z ostrym smakiem sera wędzonego i pomidorowym ketchupem.   Zamykając oczy, można się zapomnieć i mieć wrażenie degustacji włoskiej pizzy, a nie zwykłego pieczywa.   Składniki na 1 keksówkę o wymiarach LxWxH 30x12x10cm: CIASTO CHLEBOWE: 350g mąki pszennej - u mnie tortowa

dobry na zimowe dni i trzaskające mrozy. Rozgrzeje cię i pomoże przedrzeć się przez zaspy do pracy, czy szkoły. W obliczu braku śniegu, pomoże Ci po prostu otworzyć zaspane oczy SMACZNEGO Marcin

coś, co będzie pełniło rolę gałek ocznych. Proponuję zrobić je z tego samego ciasta z dodatkiem kakao. Ja wykorzystałam rodzynki, ale źle zniosły temperaturę, więc nie polecam ;) Oczy dokleić do ciasteczek dociskając je do wierzchu. Piekarnik rozgrzać do temperatury 180 stopni C (grzałka góra-dół), ciastka ułożyć na blaszce wyłożonej papierem do pieczenia i piec około 20 minut

wracałam do domu ostre, zimowe słońce świeciło mi prosto w oczy, a ośnieżone pola skrzyły się, niczym obsypane tysiącami najdrobniejszych diamentów. Dachy przykryte równą warstwą białego puchu, drzewa i krzewy zawinięte w zimowy całun. Zmrożony świat emanuje chłodnym pięknem, któremu nie potrafię się oprzeć. Zabrałam więc Ptysię na spacer, żeby nacieszyć się nim z bliska. Nasze oddechy zamieniały się

mnie zna to wie, że jestem sałatkożercą ;-). Większość posiłków jakie zabieram ze sobą do pracy do zazwyczaj bardzo kolorowe sałatki. Zawsze dbam o to aby cieszyły nie tylko oczy kolorami,  ale aby zawsze znalazło się w nich pełnowartościowe białko, warzywa i coś chrupiącego. Idealna sałatka to również taka, która będzie lekkostrawna, nie będzie obciążała żołądka, ale jednocześnie będziemy syci

nowy szalik, który udziergała mi na drutach Siostra ( dziękuję! ). I choć marznę permanentnie, uśmiecham się, gdy biały puch skrzypi pod stopami, a niesamowicie jaskrawe słońce świeci prosto w oczy. Otulam się ciepłymi swetrami, piję ciągle lekko parzącą język herbatę i cieszę się, że jutro mam wolne. Może w końcu upiekę drożdżówkę...? Gdy mam chwilę wolnego, a najlepiej cały dzień, lubię

nieco rozszerzona i zawiera jeszcze grejpfruta, pomarańczę i imbir. Na obecne zimne i szare dni taki słoneczny napój rozgrzeje wewnętrznie, uzupełni witaminę C i rozweseli swoimi ciepłymi kolorami nasze oczy. Przygotowanie jest banalnie proste, a satysfakcja szybka do osiągnięcia. Doskonale rozgrzewa i dodaje energii. U mnie po zaparzeniu taka herbatka znika prawie natychmiast. Składniki: 2 -3 łyżeczki czarnej herbaty

boczne uliczki. Łatwo przegapić liczne perełki, które się tam kryją. SerVantka  okazała się jedną z nich, wciśnięta w kąt Łódzkiego podwórka, raczej niepozorna i nie rzucająca się w oczy. Wewnątrz kryje się wnętrze ciepłe i urokliwe – z buzującym ogniem kominkiem, ściennymi malowidłami i wygodną antresolą. W menu znajdziecie swojskie dania słowiańskie – kuchni ukraińskiej, białoruskiej, rosyjskiej i polskiej. Wina natomiast

butami śniegiem, nastał czas pluchy i błota, które przynosimy do domu w ilościach wręcz niewyobrażalnych. Ptysia najchętniej biegłaby prosto na kanapę; gdy wycieram jej łapki, robi zbolałą minę; jej oczy mówią, że to przecież ja zmusiłam ją do spaceru, a teraz robię jej  taką  krzywdę.  Mimo wszystko jestem w dobrym nastroju. W pracy wszystko wygląda znakomicie; już

mojego tradycyjnie samotnego, jesiennego urlopu . Już straciłam nadzieję na porządne grzybowe pazerniczenie. Już byłam myślami w jakże innym od podlaskiej cichej wsi świecie... Jeszcze tylko jeden spacer żeby nacieszyć oczy okolicznymi widokami i w drogę. ROZWIŃ I CZYTAJ DALEJ

mieć ciasteczka (u mnie 3-5mm) - foremką wykroić misie, ułożyć je w niewielkich odstępach od siebie na blasze wyłożonej papierem do pieczenia - wykałaczką zrobić w misiowych głowach dziurki - oczy i nos - na środku każdego misia ułożyć orzech, łapki podnieść do góry i przycisnąć lekko do orzecha tak, by wyglądało, że miś trzyma orzech w łapkach - uformowane ciasteczka schłodzić ponownie

połowie konwersacji głowa nie opadła mi na klawiaturę. Przeglądanie przepisów na ulubionych blogach to jedno z moich ulubionych zajęć w czasie wolnym; aktualnie dziesięć stron to maksimum. Później oczy zaczynają mi się kleić, literki robią się coraz mniejsze i nawet najapetyczniejszy sernik nie jest w stanie mnie pobudzić. Na czytanie książek staram się przeznaczać minimum pół godziny dziennie, plus nieco

się z dzieciństwem. Mama robiła je 2-3 razy w okresie karnawału, zawsze w sobotę. Z podanej ilości wychodziły dwa półmiski. Od samego patrzenia na to złoto, śmiały się oczy. A jeszcze ten zapach? Zawsze pomagałam przy nich mamie w kuchni. Przeciąganie kawałków ciasta przez siebie, było zawsze moim zajęciem. Tata za to zajmował się smażeniem. Taki podział ról. Przepisów