ciekawe przepisy - 10911 przepisów (strona:311/728)

oraz świat oddzielony od Głuszy wysokim murem – świat, w którym każdy poddawany jest zabiegowi, dzięki któremu zostanie wyleczony z wszelkich emocji, a przede wszystkim możliwości pokochania drugiej osoby. Kolejnym ciekawym, aczkolwiek nie nowatorskim, motywem obecnym w „Requiem” jest trójkąt miłosny Lena - Julian i Alex. Na uwagę zasługuje również prezentacja głównej bohaterki trylogii. Wielkim plusem, według mnie, jest przemiana, jaką

oryginału: Michael Vey: The Prisoner of Cell 25 seria/cykl wydawniczy: Fantastyczna fabryka wydawnictwo: Fabryka Słów data wydania: 12 kwiecień 2013 ISBN: 9788375747706 liczba stron: 400 TRAILER  Jestem szalenie ciekawa tej innej odsłony Richarda Paula Evansa. A Wy, macie ochotę na ten tytuł

powieści kilka – za każdym razem Aleksandra potrafiła rozwikłać je bardzo szybko. Pamiętam, że przy kolejnej takiej scenie byłam już przekonana, że jeszcze jeden akapit i poznam odpowiedź na ciekawą tajemnicę. Szkoda, bo nie otrzymałam szansy na dobrą zabawę i nie mogłam podjąć próby rozszyfrowania sekretu samodzielnie. Piękna baśń, magia i tajemnicza walka dobra ze złem. Elementy fantastyki, paranormal romance

zaostrzają nasz apetyt. „Prawo krwi” to tytuł warty uwagi. Przypadnie on do gustu osobom poszukującym mocnych wrażeń. Z pewnością też spodoba się miłośnikom kryminałów, które charakteryzuje wartka akcja, ciekawa fabuła i intrygujące postaci. Zarezerwujcie sobie na ten tytuł kilka godzin - spędzicie je częściowo w chmurach i częściowo na ziemi. Nutka historii otuli was swoim płaszczem, a czyhające niebezpieczeństwo

część powieści, w której autorka wprowadza i rozwija wątki Guardianów i Tentatorów przykuła moją uwagę i zadecydowała o końcowej ocenie powieści. Niestety, bez tych wątków książka jest da mnie nieciekawa. Sztampowa fabuła opierająca się na relacjach Larysa-Daniel-Gabriel, proste dialogi i ogromna przewidywalność to czynniki, które przemawiają na niekorzyść „Laristy”. Pojawiają się także tajemnice skrzętnie skrywane przez dwóch

części powieści pojawiają się kolejne postaci odgrywające istotną rolę w całej historii, zauważymy również transformację jednego z bohaterów i szybko damy się wciągnąć w wir zdarzeń. Warto wspomnieć o ciekawej oprawie graficznej powieści, która podobnie jak w przypadku poprzedniczki wypada niezwykle intrygująco. Krótkie rozdziały sprawiają, że książkę czyta się naprawdę szybko. Styl pisania autorki nie zmienił się; nadal jest

zaznaczony. Autor umieścił go zdecydowanie na drugim planie, największy nacisk kładąc na kreację świata przyszłości. Pomimo moich uwag, czekam na kontynuację tej serii. Fabuła mocno mnie zaintrygowała i jestem ciekawa, w jakim kierunku podąży wyobraźnia autora. /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:Standardowy; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style

magnes. Jak łowczyni rozwiąże swoje życiowe dylematy i czy uda jej się złapać Eddiego? To książka, z którą nie można się nudzić. Pełna humoru, zaskakujących zwrotów akcji i ciekawych bohaterów. Lekki styl i dowcipne dialogi dopełniają całości. Po raz kolejny przekonałam się, że seria stworzona przez Janet Evanovich jest godna uwagi. Jeśli lubicie kryminalne opowieści z dużą dawką humoru

bohaterowie powieści, może niezbyt mocno, ale jednak wierzyłam, że zakończenie tej historii będzie szczęśliwe. Wspólnie z Conorem odganiałam ponure myśli, odrzucałam prawdę, a chwytałam się nadziei i wiary. Byłam ciekawa spotkań z potworem i choć trochę się ich bałam, czekałam na nie dość niecierpliwie. Każda z nich niesie ze sobą szalenie ważne przesłanie. Pod powłoką przenośni skrywanych w opowieściach

swojej przewidywalności świetnie komponuje się w całości. Powieść idealnie nadaje się do ekranizacji kinowej. Ja podczas lektury bawiłam się świetnie, z przyjemnością więc obejrzałabym film nakręcony na podstawie książki. Ciekawa jestem czy moje wyobrażenie o postaciach pokryłoby się z wizją reżysera. Książkę polecam osobom szukającym lekkiej, przyjemnej lektury na słoneczne popołudnie, w której nie zabraknie humorystycznej nutki

takim motywem przewodnim. Z jednej strony powieść młodzieżowa, można nawet pokusić się o stwierdzenie, że „Morza szept” to paranormalna opowieść. Z drugiej strony intrygujące, mroczne legendy Wysp Normandzkich. Ciekawa kombinacja. Jednak lektura wydawała mi się zbyt mało dopracowana i dlatego też wykonanie trochę mnie rozczarowało. Powieść już od pierwszych stron nie wzbudziła we mnie większego zainteresowania. Ciężko mi powiedzieć

pierwszych stron. Dotyk jest troszkę inny od Sekretu, a mimo to fascynująca przygoda Julii i Adama nie pozwala nam odłożyć książki na półkę. Pojawia się jeszcze Warner - niemniej ciekawa i intrygująca postać. Styl pisania Tahareh Mafi jest według mnie niespotykany. Przekreślane zdania i myśli piętrzące się w głowie Julii dostarczają nadal niemałych emocji. I choć w Sekrecie autorka skupia

postaci stworzone przez amerykańską autorkę zaczęły idealnie wpasowywać się w całość. Finna polubiłam za otwartość, której - pomimo surowych zasad wychowania - nie zatracił. Transformacja zachodząca w tym bohaterze jest naprawdę ciekawa. Każde spotkanie Finna z pamiętnikiem Eliany wywołuje w nim nowe emocje i bodźce powodujące kolejne zmiany. Eliana to także intrygująca postać. Z jednej strony zwyczajna nastolatka borykająca się

stylizowany na tamtą epokę język i dość stonowana akcja, w której nie brakuje niespodziewanych wydarzeń to kolejne części składające się na „Grę o miłość”. Nie można nie wspomnieć o ciekawych postaciach i ich sercach przepełnionych wielkim uczuciem oraz emocjom towarzyszącym Mercy i Kitowi w drodze ku prawdziwemu szczęściu. Są również trudne decyzje i życiowe wybory. „Gra o miłość

pozytywnym skutkiem? Świat Czerwonej Pustyni poznajemy stopniowo. Początkowo wiemy o nim bardzo niewiele, jednak z każdą kolejną kartą powieści autorka ujawnia kolejne detale, które wspólnie tworzą bardzo ciekawy, aczkolwiek bezwzględny świat, w którym rządzi bezprawie. Saba wraz z rodzeństwem nauczona była spędzać czas tylko w znanych jej miejscach. Wychodzenie poza wytyczone granice nie wchodziło w ogóle w grę. Oznaczało jedynie(...)przedstawienia świata powieści i stały się wyznacznikiem „Krwawego szlaku”. Autorka porwała mnie w intrygującą podróż Krwawym Szlakiem i dostarczyła niemałych emocji. Powieść fascynuje już od pierwszych stron. Dynamiczna akcja, ciekawi bohaterowie, rozmaite wydarzenia i przede wszystkim surowy, bezwzględny i budzący grozę świat Czerwonej Pustyni - wszystkie te elementy znajdziecie w pierwszym tomie Kronik Czerwonej Pustyni. Jeśli lubicie takie klimaty, nie pozostaje