wegańskie - 10389 przepisów (strona:105/693)

  Wchodzę do kuchni. Na blacie widze kilka kostek sera, kilka tubekmleka zagęszczonego karmelowego. Szukam podstępu, haczyka, podtekstu.Może jakaś karteczka z wymaganiami odnośnie deseru? Albo

Odczuwam powoli symptomy przejściowe z lata na jesienną aurę.Chandra, zmęczenie, ciągła ochota na sen.I rzecz jasna, przeziębienia. Najgorszy okres w roku sięzaczyna - nie wiadomo jak

Niestety, mamy jesień. A to oznacza ostatki. Malinowe ostatki.Ja na szczęście mogę się cieszyć nimijakiś jeszcze czas, gdyż mam późną odmianę ;] Jednak wykorzystam te przedostatnie słodkie

Temperatura coraz niższa. Przez ostatnie dni straszliwy wiatrporywał starszym panom kapelusze, a eleganckim paniom szarpał parasole.Deszcz wieczorami ostro zacinał w szyby, powodując rumor przypominającyjadący pociąg.Już

Mam! Tak, jest oto i ona!Krągła, o kobiecych kształtach, białe lico, pięcio-poziomowy wsad...Z niesamowitą ilością, jak na takie urządzenie, opcji..Jest. Nowa, elegancka

Ach, ta kapryśna jesień!Zimne poranki, ciepłe południe, deszczowy wieczór i chłodna noc.Wcześniej słońce się chowa za chmurami, a liście już się złocić zaczynają.Grzyby

Witajcie!Biorę udział w Blog Forum Gdańsk 2012! Znalazłam się w gronie szczęśliwców,którzy mają tę przyjemność spotkać się ze sobą na stadionie PGE Arena w

Powrót do rzeczywistości. Ze świata blogerów, blogowania czas powrócić do normalności, szarości.Przytłaczająca cisza w mieszkaniu zbyt ciasnym i głuchym.Nieznośne tykanie zegara na ścianie, szum

Zapach świeżego chleba roznosi się po mieszkaniu, wypełnia wszystkie zakamarki. W sercu robi się cieplej na samą myśl domowego pieczywa.Zmierzwione włosy, ręce oblepione ciastem, podłoga i

Blog Forum Gdańsk 2012 to było coś! Gigantyczne wydarzenie, chybanajważniejsze dla blogosfery, gdzie prawie 250 blogerów miało okazję siępoznać w realnym  świecie.To bardzo dziwne

Pyzate, dorodne jabłka spadają z drzew. Liście złocą się coraz bardziej. Mgliste poranki,uczucie wilgoci na twarzy, gdzie malutkie kropelki lepią się do policzków.Słońce już

Przecieram jeszcze zaspane oczy.  Ciemno. Zbyt ciemno jeszcze, by wstać.Ale zegarek ewidentnie pokazuje realną godzinę.Zwlekam się, ociągając. Ubieram w amoku. Zaczyna się pora

Dzieciaki poprzebierane za różne straszne postacie biegają po opustoszałych ulicach miasta. Zmrok, mgła i wilgoć. Wszędzie słychać roześmiane grupki, które z koszyczkami w rękach pukają do

Boję się spojrzeć za okno. Grube, szare chmury, prószący śnieg z deszczem, chlabra na chodniku.Mam wrażenie, że to już koniec listopada, a nie październik.Zimno. Temperatura

Dynia. Ogromna, pomarańczowa uśmiecha się przyjaźnie, kiedy ja, bezduszna i bezlitosna, stojęnad bidulką z gigantycznym nożem. A jej wcale mina nie rzednie!Później wiedziałam dlaczego. Już