do pracy - 13340 przepisów (strona:327/890)

letnią tartę. Z truskawkami. Bez pieczenia. W sam raz na upały, które znowu do nas zawitały i panoszą się na zewnątrz. Zainspirowały mnie dwa przepisy Dorotus , więc prosto z pracy pojechałam na targowisko, aby zakupić potrzebne owoce. Wymyśliłam sobie, że truskawki będą doskonale komponować się z panna cottą i kremem. Oczyma wyobraźni już widziałam wspaniałe ciacho i…. szybko musiałam zweryfikować

polskie owoce. W tym roku odświeżę dawne przepisy na szarlotki i znajdę też nowe. Będę podawała jabłka moim chłopcom i każdego dnia zabiorę chociaż jedno ze sobą do pracy. Jabłkom przypisano wiele znaczeń, mają różnorodną symbolikę. Od tego roku niech staną się także symbolem jedności i solidarności międzyludzkiej. Niniejszym wpisem przyłączam się do akcji „Blogerzy jedzą jabłka

działo się wokół nas. Blogowanie to duże wyzwanie. Aby miało sens, musi być systematyczne. Niełatwo pogodzić je z codziennym życiem, szczególnie wówczas, gdy blogger ma nienormowany czas pracy i pracuje po kilkanaście godzin. Mimo trudności starałam się jednak być zawsze z Wami, bo od Was często czerpałam siłę i radość. Dziękuję Wam za to, że jesteście. Co dalej? Jestem pewna

muskające opalone ciało , wakacyjny luz to już, niestety, za nami. Tylko studenci jeszcze przez chwilę mogą korzystać z czasu wolnego. Dla większości z nas zaczęły się codzienne zmagania: szkoła, praca i obowiązki. Jeszcze łapiemy wiatr we włosach, jeszcze wystawiamy twarz do słońca, które świeci coraz słabiej, ale już wpadamy w rutynę codzienności. Szkoda, że lato odchodzi powoli w siną

weekend prawie już za nami. Wykorzystaliśmy sobotę, aby pobyć razem na łonie przyrody. Słońce było cudne, a chwile na świeżym powietrzu naprawdę bezcenne. W ciągu minionego tygodnia siedziałam w pracy po 10 godzin dziennie, więc na kuchnię nie miałam czasu. Za to podczas tych dwóch wolnych dni mogłam porozpieszczać kulinarnie moich bliskich. Przyjechała Gwiazdeczka, więc nagadałyśmy się do woli. Szczególnie

Tydzień za mną. I tyle. Nie będę pisała o pracy, wystarczy, że w niej byłam, wpadłam po uszy, a potem zanurzyłam się aż po czubek głowy. Przyznaję, tęskniłam za chwilą wolnego w weekend. Myślałam, że nic z tego nie będzie, bo miałam być służbowo w stolicy, ale uroczystość przełożono, a ja zyskałam wolny dzień. To nic, że od rana

szkole ewaluacja zewnętrzna, urządzę wszystkie pomieszczenia w nowej szkole, za mną zostanie obowiązkowa próbna ewakuacja i… zapachnie nadchodzącym grudniem i świętami. Obiecuję. A dziś, po wczorajszych 13 godzinach w pracy, korzystam z nieoczekiwanego, wolnego wieczoru. Siedzę opatulona w koc i surfuję po Internecie w poszukiwaniu smakowitości, które już wkrótce pojawią się w mojej kuchni. Dario, chyba szczęśliwy, że wreszcie

Ponieważ święta Bożego Narodzenia zbliżają się dużymi krokami, czas zacząć planowanie i przygotowywanie produktów, które ułatwią nam pracę w kuchni oraz dekorowanie domu. Na blogu (w lewym pasku) pojawiła się nowa zakładka, w której rotacyjnie widoczne są różne przydatne produkty. Kiedy odświeżycie stronę, oferta w zakładce zmienia się. Po kliknięciu w wybrany przedmiot, jesteście przekierowani na stronę Ceneo

taka nasza narodowa przypadłość. Słuchając wiadomości, szukałam czegoś wyjątkowo dobrego na dzisiejszy obiad, bo skoro wcześniej jestem w domu, to mam okazję zrobić niespodziankę chłopakom. Gdy wrócą z pracy i ze szkoły, z przyjemnością zjedzą gorący posiłek. I znalazłam wśród przepisów kwestii smaku pysznie zapowiadającą się zapiekankę makaronową z łososiem i mozzarellą. Ponieważ danie nie wymaga długiego siedzenia w kuchni

Wiedziałam, że tak będzie! Po prostu wiedziałam. Od wczoraj miałam już sprecyzowany plan na dzisiejszy dzień: wcześniejszy powrót z pracy, pieczenie ciasteczek i odpoczynek. I co? I nic. Nic z tego nie wyszło. Dlaczego? Bo… zapomniałam o całym świecie. Ale po kolei. Wchodząc do domu, od progu zgarniałam rzeczy Młodego zostawione byle gdzie. Przywitałam się z Hugo, w drodze

także nowe umiejętności. Sprostałam wielu wyzwaniom, z niektórymi sobie nie poradziłam. Stawałam do wielu zmagań – z części potyczek wyszłam zwycięsko, w innych musiałam uznać swoją porażkę. Bardzo ważna była praca, choć przez te lata zmienił się nieco jej charakter. Najważniejsza zawsze była i jest moja rodzina, choć nasze wspólne życie to pasmo kompromisów. Wciąż mam nowe pomysły i odwagę

Ferie w naszym województwie dobiegły końca. Jutro powrót do pracy. Udało mi się złapać troszkę oddechu. To dobrze, bo drugi semestr roku szkolnego niesie ze sobą sporo wyzwań. Końcówkę ferii spędzam w mojej kuchni. Dziś, poza obiadem, zaserwuję chłopakom na deser przepyszny sernik, który pierwszy raz piekłam na święta. Wykorzystałam przepis z kwestii smaku i nie zawiodłam się. Sernik jest

zieleń młodych listków i świeżej trawy. Ale maj to także matury. Ponieważ trwają również różnorodne szkolenia, jestem w szkole sama. Siedząc na egzaminach i czekając na kuriera spędzam w pracy po kilkanaście godzin każdego dnia. Sporo jest w tym roku zamieszania z egzaminami maturalnymi: stara i nowa formuła, poziom podstawowy i rozszerzony, nowa odsłona matury z języka polskiego. Uczniowie przeżywają

się nie powiodło. Te obrazki powtarzają się każdego roku. I co roku widzę, jak do młodych ludzi dociera wreszcie, że wynik egzaminu, który trzymają w ręce, to efekt ich pracy i starań. Tyle razy tłumaczy się młodzieży na lekcjach, że muszą się uczyć, że samo się nic nie zrobi, ze matura jest zbyt ważna, aby jej wynik był uzależniony

Lipiec mija mi w pracy. To niewiarygodne że mimo wakacji ciągle siedzę w szkole po kilka godzin dziennie. Ostatnie dziesięć dni były naprawdę bardzo trudne. Narada, spotkania w Starostwie, „gorąca” linia telefoniczna i ciągłe ustalenia, na które nie mogłam się zgodzić, dyskusje, negocjacje. W piątek przeżyłam bardzo trudne spotkanie, tym razem u mnie w szkole. Uff, dużo tego było. Piszę