pan - 500 przepisów (strona:15/34)

Pyszna tarta na maślanym kruchym spodzie (według przepisu samego Pierra Hermé), przykrytym pachnącą wanilią pana cottą oraz truskawkami i malinami w galaretce z białego wina, która nadaje odrobiny wykwintności. Prostota w najpyszniejszym wydaniu.Kruche ciasto:130 g zimnego masła175 g mąki35 ml mleka1 żółtko1/2 łyżeczki soli morskiej1 łyżka cukru pudruDo misy wrzucić wszystkie składniki suche i je wymieszać. Następnie wrzucić pokrojone

kozacku pod słońcem, Olejarnia, w której to nabyłem pyszną naturalną chałwę lwowską ze słonecznika (jedyne 12 zł za 500 g), Gotowanie dla Ciebie i przemiły Pan Wojtek serwujący cudowne smaki prosto z Tajlandii (zupa TOM KHA GAI to mistrzostwo świata!) i GJ-Gacjana z pyszną chałwą z lnu.Samo przedsięwzięcie oceniamy bardzo na plus

pierwsze dania szerokim łukiem, tę jedną zupę je ze smakiem. Mało tego, teraz to jedno z jego ulubionych dań. I dlatego sceptyków zapraszam do jadalni, a zarobione po łokcie panie domu do kuchni, gdyż przepis jest dziecinnie prosty i niewymagający. Potrzebne nam:- 2 litry soku pomidorowego- 500 g mielonego mięsa wieprzowego- duża cebula- 2 ząbki czosnku- pół szklanki ryżu

Dziś przepis na niezwykle zdrowe i sycące pełnoziarniste muffiny do odrywania z nadzieniem jabłkowo-cynamonowym, a to dlatego, że postanowiłam przyłączyć się wraz z portalem www.rodzinawformie.pl

Dzisiaj Mikołajki. Żeby tradycji stało się zadość, rano Panowie znaleźli słodkie drobiazgi. A ja dostałam smsa od Dużego - Ty pewnie nic nie dostałaś, bo niegrzeczna byłaś. Hmm... Cóż... Jednak dostałam - moje ulubione jabłka w karmelu, które sprzedają na straganach pod domem. Mniam! Dziękuję Mikołaju.Ponieważ nie tylko Mikołaj lubi sprawiać słodkie niespodzianki, też postanowiłam coś przygotować. Miałam akurat kawałek ciasta

Kiedy zobaczyłam, jak dawno nie było u nas pieczonego sernika (półtora miesiąca!), złapałam się za głowę. No bo jak to tak? Tyle czasu...? A ja przecież tak lubię serniki (Panowie zresztą też). Nie mogłam tego tak zostawić. Idąc do kuchni, miałam w głowie plan - musiały być gruszki, bo ich zdatność do spożycia malała z każą chwilą, miód - bo do gruszek

warte spróbowania. A podczas pieczenia po domu rozchodzi się taki jakby świąteczny zapach...Wczoraj też piekłam z Czarną biszkopt. Zazwyczaj, kiedy coś robię w kuchni, lubię być sama. Moi Panowie to szanują i nie wchodzą mi wtedy w drogę - nagradzani są efektami mojej pracy. Czarna jednak stwierdziła, że chce pobyć ze mną w kuchni - więc się zgodziłam. Choć wykazała się

się je podświetli. Sądzę, że na choinkę są idealne! Tymczasem dowiedziałam się, że z moich świątecznych planów nici. Z jednej strony bardzo się cieszę - okazało się, że moi Panowie mają wolne i jednak jedziemy do domu! Co prawda tylko na cztery dni (z czego prawie dwa to podróż), ale i tak się cieszę. Z drugiej strony trochę mi szkoda

szukałam w torebce moich kluczy. Wymacałam jakieś, ale czegoś jakby im brakowało... Wyciągam, i co się okazuje? Klucze C. bezpiecznie leżały w mojej torbie!I tu ukłon w stronę Panów - rozumiem, dlaczego uważacie damskie torebki za źródło nieszczęść wszelakich. Do tej pory byłam przekonana, że choć noszę ze sobą milion różności to jednak wiem, co konkretnie się w torebce znajduje

sobotę umówiłam Ptysię do weterynarza, i już sam telefon sprawił mi mnóstwo frajdy. Ostatni raz w Danii u weterynarza byłam ponad rok temu, a jak tylko się przedstawiłam, Pan stwierdził, że to ja jestem ta dziewczyna z Polski, i jak mu będzie miło nas znowu zobaczyć. Nie mogłam przestać się uśmiechać.Autko dzisiaj przeszło przegląd, czyli jechać możemy zupełnie bezpiecznie.A

stało, a teraz to ja nie mam ani kary, ani pieniędzy, i ty coś z tym zrób! Tato jest człowiekiem spokojnym, zrobił więc, co mógł - wykonał telefon i pan obiecał, że starą kartę zablokują, a nową przyślą w przeciągu dwóch tygodni.Zaledwie po kilku dniach przyszedł list. Mamusia cała w skowronkach ogląda nową kartę, chce ją schować do portfela

Pisałam ostatnio, że nie czuję się najlepiej. I choć do lekarzy nie chodzę zbyt chętnie, tym razem czułam się tak wymiętoszona, że umówiłam się na wizytę. Mój Pan Doktor był akurat na urlopie, trafił mi się więc inny, zupełnie przypadkowy. Bardzo sympatyczny, mówiący w sześciu językach (ale nie polsku, niestety), który stwierdził, że lekarzy należy unikać, bo zawsze coś znajdą

zarobił sporo pieniędzy. Ziemniaczany Joe to opowieść o młodości Jay'a, o wakacjach, które spędzał u dziadków w niewielkim, górniczym miasteczku; o jego przyjaźni z Joe - starszym panem, który potrafił wyhodować niesamowite rośliny, podróżował po całym świecie, skąd przywiózł mnóstwo, teraz już całkiem zapomnianych, nasion. Jednak książka ubarwiła prawdę - pokazała radosnego nastolatka i zawsze uśmiechniętego staruszka, który wprowadzał chłopaka

skarpetki...? No chyba nie... Nic to. Udałam się do instancji wyższej, czyli słownika. Tu również zero wsparcia - szukane słowo nie istnieje... Napisałam smsa do C. Ten udał się do Pana K., który radośnie obwieścił, że nie potrafi powiedzieć dokładnie, co to, ale dodaje się to do ciast i ciasteczek! Hmpf... Dodałam suszoną żurawinę. Dopiero dwa dni później, po żmudnych poszukiwaniach