zupa - 39353 przepisów (strona:2058/2624)

jednak ostatecznie Amber wybrała... O tym dowiecie się już wkrótce:) Ja mimo to zdobyłam bataty i chciałam je koniecznie wykorzystać inaczej niż zwykle, tzn. nie w zupie, nie jako frytki czy składnik zapiekanki. Z pomocą przyszedł Królik, a raczej Rok Królika , którym 3 lutego rozpoczął się Chiński Nowy Rok . Natrafiłam na informacje o smakołykach, jakie szykuje się z tej okazji

gnające bez tchu. Jedna bez drugiej nic nie znaczy. Zebrane razem tworzą mój świat. W tym świecie smakowanie i delektowanie się jedzeniem jest jednym z moich ulubionych doznań. Ogrzana zupą, rozpalam zmysły jeszcze bardziej. Mam ochotę na ostre curry, na ogień chilli, na rozchodzącą się po ciele przenikliwość imbiru. W wonnych oparach ciepłego posiłku znajduję bezpieczny horyzont. Tu siódme niebo

przewodnią zasadą każdej gospodyni. Tak np. zimą ograniczamy się przeważnie strączkowemi roślinami i kaszą, co nie jest potrzebne latem, gdy jest dość młodej jarzynki, to możemy przyrządzić bardziej pożywną zupę, a do mięsa dać sałatę. Stół świąteczny urozmaicamy leguminą, tortem, etc. Główną jednak zasadą, jak to było już parę razy nadmieniane, pozostanie stosowny rozkład i kolejna zmiana różnych potraw

gdybym tak teraz stosowała ten sposób!  Czuję dyskomfort, gdy nie mam w domu cytryny. Zawsze kupują więcej i robię zapas. Cytryna musi być - do herbaty, ciasta drożdżowego, sosu, zupy, ryb, sałatki, czarnej kawy  przeciw migrenie, no i oczywiście przeciw gorączce. Nie wiem czy znacie ten sposób.  Moja Babcia zawsze kroiła cytrynę w plastry i okładała nimi stopy

ciastem  z rabarbarem. Na chłodnik jednak za zimno, a na świeży rabarbar za wcześnie. Co jest zatem na czasie? U mnie wiosenne porządki w zamrażarce. Ogrzewam się zupą z dyni, pocieszam malinowym ciastem i gotuję rabarbarowy kompot. To zdecydowanie moje ulubione porządki. Jedyne, na jakie zawsze mam ochotę. Szykując się na wiosenno-letnie smaki ogrzewam się ich wspomnieniami

prawdziwych, z klasą, duszą i fasonem wprost uwielbiam i gdyby nie zdrowy rozsądek i ograniczenia portfela, mogłaby u nich bez końca składać zamówienia... I jeszcze niepohamowany apetyt nad talerzem zupy szczawiowej mojej Mamy.  I fizyczny wręcz wstręt do audycji politycznych słuchanych przez radio w samochodzie. Przeżywam wtedy coś na podobieństwo klaustrofobii - zamknięcia w dusznym i obcym świecie, w który

majowych łąkach i ogrodach cudowne jest to, że można się w nich zatracić, podziwiać, wąchać i ... zjeść! Z każdym dniem mój apetyt na łąkę rośnie. Zapełniam kolejne talerze zupą szczawiową, eksperymentuję z sałatkami z mniszka, chronię przed kosiarką stokrotki, by zamienić je w syrop i notorycznie podgryzam bratki (Mamo! Wybacz, to nie ślimaki...). Odliczam kwiaty mniszka na syrop, przedzieram się

duże smuteczki? Te na duszy, na ciele i te "gdzie indziej"? Gdy byłam mała najlepszym lekarstwem na wszystko była Mama (i nadal jest!). Potem długo nic, a potem talerz zupy pomidorowej i ukręcony przez Babcię kogel-mogel. Później domowe jedzenie musiałam zastąpić kuchnią akademicką i choć nazwa brzmi dość poważnie, to było prawdziwą zgrozą i sama się dziwię

nadążasz z ich wycieraniem. Łzy. Wzruszenia. Radości.  I odruch, którego nie da się powstrzymać, bo przebiegła cebula jest bezlitośnie nieugięta. Cebula.  Od niej niemal wszystko się zaczyna. Zupa. Potrawka. Sos. Całe kuchenne przedstawienie. Taki rytuał - ostry nóż i strumień łez.  Jak inicjacja, początek. Potem wszystko się zmieni.  Cebula złagodnieje. Łzy obeschną.  I przyjdzie pora niewidzialnego

górskiej wycieczki nie zagryzał kanapki soczystym, ociekającym po brodzie pomidorem? Kogo nie zachwyca pajda świeżego chleba posmarowanego grubo masłem i obłożonego plastrami pomidora? Kto nie kocha ponad wszystko domowej zupy pomidorowej swojej Mamy? Kto jest w stanie przejść obojętnie obok chrupiącej bruschetty , sałatki caprese czy dobrego makaronu z sosem ze świeżych pomidorów? Kto w upalny dzień nie skusi się

mgnieniu, zatem od razu upieczcie z podwójnej porcji. Pyszne! Idealne na majówkę, piknik, do sałatki.  Polecam Wam także domowy makaron z czosnkiem niedźwiedzim (klik) oraz przepyszną zupę (klik) . ŚLIMACZKI Z CZOSNKIEM NIEDŹWIEDZIM  /na 12 sztuk/  1,5 filiżanki mąki 1/2 filiżanki ciepłej wody 1/2 łyżki  drożdży instant 1 łyżeczka soli 1 łyżka cukru 1 łyżka oliwy

mikroelementów jej sok i młode liście zwiększają poziom hemoglobiny we krwi, a obniżają poziom cukru. Pokrzywa zapobiega anemii i awitaminozie - wiele osób dzięki niej przeżywało wojnę czy głód. Zupą z pokrzyw ratowali się na przednówku najbiedniejsi.  Moja Babcia zawsze mawiała, że "trzeba się kłaniać pokrzywom".  Tak też, jak co roku, zrobiłam - kręcąc się wczesnym rankiem po majowej łące

nasze kuchnie - Amber i moja - pachną właśnie czosnkiem. Zapraszamy! Czosnek. Uwielbiam go.  W każdej postaci, o każdej porze roku.  Rozsmarowany na grzance. Pieczony z ziemiakami. Zmiksowany w zupie.  Leczący gardło w mleku z miodem.  Na pomidorach. W prowansalskim aioli.  W sałatce.  Na parapecie okna, gdzie leży w specjalnym koszyku i czeka, aż wyrwę kolejny

przestawałem obserwować nosa Ferrera, posiadacza jednego z najbardziej doświadczonych i uczonych nosów we Francji, twórcy ponad dwu tysięcy perfum. Byłem ciekaw, jak reaguje na bodźce w postaci dobrego wina, zupy grzybowej i tutejszej specjalności: kapusty nadziewanej kiełbasą i bekonem. Zauważyłem, że raz czy drugi marszczy się z uznaniem, ale dopiero kiedy na stół podano tacę z serami, nozdrza naprawdę się

naszym ulubionym "zielskiem" - czosnkiem niedźwiedzim .  Moje poletko nad potokiem cudownie się rozrasta. Wschodzą małe listki - rośnie wielka radość.  Pierwsza ścięta kępka to kulinarne święto.  Była już zupa (klik) i bułeczki (klik) , był też makaron (klik) .  Teraz pora na wytrawne scones z cheddarem - rozrywane jeszcze na ciepło i nurkujące w kremowym, cudownym po prostu hummusie z czosnkiem