torty - 16045 przepisów (strona:504/1070)

Tyle siatek, ile palców u rąk, zmęczona, przygarbiona wnosi do mieszkania. Sprawunki tu, sprawunki tam. Całe życie kręci się wokół jakichś spraw do załatwienia w różnych

Ponętny zapach unosi się w całym mieszkaniu. Piekarnik na pełnych obrotach, w rondlu bulgocze potrawka, na patelni skwierczy olej. Zabawa w gotowanie. Nie, to nie narcyzm

Klasyka domowych rybnych obiadów. Jedna z najprostszych i najbardziej chyba znanych potraw rybnych. Zresztą, nic dziwnego - biały, śmietanowy sos z dużą ilością świeżego koperku idealnie pasuje

Słonecznie żółte, kusząco słodkie i pachnące latem.Ugięte pod ich ciężarem gałęzie, proponują swoją dobroć. Zerwij, zjedz albo coś upiecz! Najszybszy i najpyszniejszy sposób na deser

Czytasz kolejny wpis. I nagle przychodzi Ci do głowy pytanie. Zadać je? Oczywiście! Po to tu jestem, aby udzielać odpowiedzi. Przyjaciele, znajomi, ale i też obce

Obserwuję z zapartym tchem delikatne falowanie tafli jeziora. Zbiera się na deszcz, ciemne chmury przysłaniają błękit nieba. Słońce zachodzi. Wsłuchuję się w bicie własnego serca.Będąc

Krem z buraków. I już. Tak jak sobie obiecałam, przy okazji KREMU Z BURAKÓW Z WINEM KOZIM SEREM, tak też czynię i rozkoszuję się buraczanym przysmakiem

Kokosowy zapach unosi się tu i ówdzie, słodko-lepki, egzotyczny, a zarazem tak domowy i swojski. Kokosanki, to tak naprawdę mój sposób na białka. Gdy chcę

Rybna uczta dla tych, co ciągle zabiegani. Niekoniecznie wegetariańsko. Ale za to smacznie.Zapraszam na danie nietypowe jak dla tematyki bloga, bo rybne, czyli takie, co z

  Rozmarzona, leżąc na plecach w wysokiej trawie, obserwuje niewielkie obłoki na błękicie nieba. Czuje ciężar na duszy, którego nikt nie umie rozszyfrować.Przypomina sobie jednak

Rumiane jabłka, pachnące śliwki, dorodne mięsiwa, jędrne warzywa... To wszystko nasze. Najlepsze, bo polskie! Od dziś zamieniamy popularne przysłowie: "Cudze chwalicie, swego nie znacie" na "Cudze

Uśmiechnął się, pogłaskał po ręce, po czym zniknął za zakrętem. A ona sama z walizką w ręku, czeka na autobus, na opustoszałym przystanku. Deszcz maskuje jej

Słodkie sierpniowe maliny, ściskane w dłoni, które ociekają lepkim sokiem. Umazana czerwienią sukienka, twarz i usta. Czekające na jego pocałunki pachnące morską bryzą, na bliskość skóry

Uśmiech na twarzy zgasł. Płonne nadzieje na dnie serca, zdeptane jak niedopalony papieros. Chciała czegoś więcej, dała się ponieść, a wyszło jak zwykle. Zapłakana, aż musiała

Sięga łapką ponad stół, chociaż wzrostem jeszcze do jego wysokości jej daleko. Zlokalizowała kotlecika, chwyciła i ze śmiechem biegiem pędzi do swego pokoju, by unikając wzroku