Czyste szaleństwo, czyli jedenaste urodziny

Czyste szaleństwo, czyli jedenaste urodziny

Gdy pisałam w środę, świeciło słonko, niebo było błękitne i tylko niespokojnie poruszające się na wietrze nagie gałęzie drzew przypominały, że to nadal zima. Godzinę później zrobiło się ciemno; niebo zasnuły ołowianoszare chmury, z których posypały się drobne płatki. Usiadłam w głębokim fotelu przy oknie, i z zapartym tchem obserwowałam ten spektakl. Gdy pojedyncze śnieżynki lądują na szybie, zawsze myślę o tym, że każda z nich jest unikatowa; jedna jedyna.  A tak szybko topnieją... Urodziny nie moje,... czytaj dalej...