sok - 13499 przepisów (strona:530/900)

puszki kukurydzy 1/2 puszki fasoli czerwonej 3 kawałki papryki marynowanej 3 ogórki marynowane Winegret: 3 ząbki czosnku 1 łyżeczka ziół prowansalskich 1 łyżeczka musztardy szczypta soli i cukru sok z 1/2 cytryny 3 łyżki oleju  Sposób przygotowania: Makaron ugotować, odcedzić i studzić. Kukurydzę i fasolę osączyć, dodać do makaronu. Wędlinę, paprykę i ogórki pokroić w kostkę, dodać do makaronu

małe opakowanie greckiego jogurtu ze świeżo posiekaną garścią liści mięty, doprawcie solą, pieprzem i skórką startą z cytryny.   W wersji pikantnej – puszkę całych pomidorów, bez skórki, razem z sokiem wlejcie do rondelka, pogotujcie 15-20 minut aż zmiękną i zaczną się rozpadać. Rozgniećcie je lub zblendujcie, dodajcie usiekaną garść bazylii, zmiażdżony ząbek czosnku, ostrą papryczkę chili. Doprawcie do smaku

pamiętajcie koniecznie, że wkładamy ją do już nagrzanego piekarnika – nigdy do zimnego. Chcemy ją upiec, zamknąć jak najszybciej pory mięsa w wysokiej temperaturze – a nie ugotować we własnych sokach. Pyszna z surówką z białej kapusty, z żurawiną, z sosem grzybowym czy pieczeniowym. Na zimno, na kromce chleba, z chrzanem, majonezem albo ostrą musztardą. Nie jest wymagająca i skomplikowana. Można sobie

piekarnik jest mocny, zmniejszcie temperaturę i suszcie je dłużej. Gdy już się upieką, zostawcie je w uchylonym piekarniku dopóki on nie ostygnie. Nigdy nie dodawałam do bezy skrobi ziemniaczanej, soku z cytryny, octu czy kwaśnego wodorowinianu potasu (do kupienia jako „cream of tartar” – hamuje krystalizację, zwiększa objętość białek, szybciej stabilizuje pianę). Według tych wytycznych, które Wam tutaj opisałam, udawały się

jest rozgotowana, bardziej al dente – stawia opór zębom i jest jeszcze troszkę chrupiąca i skrzypiąca. Kiedy osiągnie ten stan, dodaję ketchup, przyprawiam jeszcze pieprzem i solą. Nie puści dużo soku, ale żeby ją lekko zagęścić rozpuszczam na patelni 2 czubate łyżki masła (lub 4 łyżki oleju), dodaję pełną łyżkę pszennej mąki i taką jasną zasmażkę po 2-3 minutach dodaję

Wasze truskawki nie były z tych mocno czerwonych i nie oddały napojowi swojego koloru, możecie kompot zabarwić kilkoma kroplami barwnika spożywczego w żelu, odrobiną barwnika amarantowego w proszku lub sokiem z buraka. Kompot po schłodzeniu podajemy z plastrami cytryny i listkami mięty. SKŁADNIKI ½ szklanki cukru (ewentualnie więcej do smaku) 500g rabarbaru 200g truskawek 10-15 ziaren czarnego pieprzu, zgniecionych

kawałki. Kilka obrotów ostrza i kruszonka gotowa. Rozsypujemy ją na wierzch owoców, całość wkładamy do nagrzanego na 180⁰C piekarnika na około 45 minut – owoce zaczną buzować, puszczą dużo soku w którym zmiękną i się porozpadają, a kruszonka zrobi się apetycznie przypieczona. Po pieczeniu deser musi ostygnąć około 15 minut. Możecie jeść go od razu albo po całkowitym ostygnięciu

Dawno już wyrosłam z zamawiania piwa z sokiem, ale tego syropu do piwa z przyjemnością sobie dolewam. Używam go też w zimie, do herbaty – wtedy cudownie rozgrzewa i zmniejsza ból gardła oraz katar, jeśli akurat te mi się przytrafią. Cudnie smakuje rozcieńczony wodą sodową i lodem – gasi pragnienie jak nic. Poznajcie mój ulubiony syrop imbirowy. Imbir ma wiele cudownych właściwości

truskawki (obrazek jak zawsze się powiększa, klikajcie!). Budujemy rant tarty, zaginając go do środka i formując wysoką falbankę tak, żeby nadzienie nie wykipiało na wierzch. Podczas pieczenia owoce puszczą sok i będą mocno buzować. Tartę smarujemy rozmąconym jajkiem lub słodką śmietanką i wkładamy do nagrzanego na 180⁰C piekarnika. Pieczemy 45 minut aż ciasto się zezłoci. Studzimy w uchylonym piekarniku

nich wody. Ubijamy lub przeciskamy przez praskę i studzimy. Morele myjemy i wycieramy do sucha. Wyjmujemy z nich pestki, nacinając najmniej owocu jak się da, żeby nie puściły dużo soku. W miejsce po pestce włożyłam po pół ‘krówki’ – można wsypać pół łyżeczki cukru, ale krówka jednak jest szybszą i pyszniejszą opcją – do moreli pasowała idealnie.   Szkół lepienia knedli tyle

truskawki myjemy. Truskawki pozbawiamy szypułek i kroimy na ćwiartki. Agrest trzeba oskubać z twardych ogonków i pozbawić suchych końcówek. Małe owoce agrestu zostawiamy w całości- zmiękną i puszczą sok dopiero podczas pieczenia. Owoce mieszamy razem, dodajemy do nich 2 łyżki cukru (młody agrest jest bardzo kwaśny, ale 2 łyżki w zupełności wystarczą) i skrobię bądź wybraną mąkę dla zagęszczenia. Jeśli

całych w puszcze, z dwóch powodów. Po pierwsze nie muszę obierać ich sama, co znacznie skraca czas przygotowania całości, po drugie – w puszce poza pomidorami zawsze jest dużo soku pomidorowego i pulpy, które w tym sosie nie zaszkodzą. Gotujemy całość na małym ogniu aż odparuje ¼ płynu, rozgniatamy całe pomidory na mniejsze kawałki, solimy i lekko pieprzymy, doprawiamy suszonym oregano

wrzątku pomidora i obrałam go ze skóry. W garnku z wodą wylądował makaron w porcji dla dwóch osób, a pomidor został pokrojony w drobną kostkę i razem z całym sokiem i pestkami wylądował w rondlu. Posolony, lekko popieprzony i posypany oregano, do towarzystwa dostał pokrojone drobniej liście bazylii i łyżkę kaparów. Po jakiś 3 minutach wylądował obok niego usmażony wcześniej

paprykę. Mieszamy całość i na niewielkim ogniu dusimy pod przykryciem, co jakiś czas mieszając, około 30-40 minut. Po tym czasie wrzucamy pokrojonego drobno pomidora bez skóry wraz z sokiem i pestkami. Dusimy dalej do całkowitej miękkości żeberek. Sosu powinno Wam trochę zostać – jeśli będzie za szybko odparowywał podczas duszenia, podlewajcie żeberka odrobiną coli, wody lub piwa. Są pycha

będzie.   Jajka rozbijamy i wlewamy każde do osobnej miseczki. W szerokim garnku wlewamy wodę, wystarczy około 8-10cm. Delikatnie ją solimy. Nie wlewamy żadnego octu czy soku z cytryny i nie robimy łyżką wirów. Nie ma to najmniejszego sensu, a ocet czy kwas cytrynowy tylko ścinają i utwardzają białko. Nie chcemy kwaśnych jajek. Do garnka wkładamy spodek bądź