dania - 3000 przepisów (strona:114/200)

Nemhauser jest szczęśliwie żonaty, przy czym jego żona dąży usilnie do tego, by być niezależną, a poza tym jest ojcem szalonych bliźniaków, kłócących się zajadle o wszystko co się da. Cisza i spokój jest zatem ostatnią rzeczą jaką udaje mu się osiągnąć. Szczególnie, że tuż przed długim weekendem majowym, ginie znany ekolog, którego mógł zabić właściwie każdy, bo facet miał

niezwyklejszy – 11.11.11r. przygotowali rogale świętomarcińskie. Co prawda w moim wykonaniu są haniebnie zmodyfikowane, ale przyrzekam, że w przyszłym roku się poprawię! Zorientowałam się nieco za późno i nie dałam rady znaleźć białego maku, spróbuję jeszcze na Starym Kleparzu, gdzie ponoć można go kupić. Dumna natomiast jestem z tego, że sama przygotowałam masę marcepanową, choć oczywiście nie obeszło się

skórkę i wymieszać, można to zrobić mikserem. Na początku ciasto powinno wyjść lejące, należy je więc przykryć ściereczką i odstawić do całkowitego przestygnięcia, wtedy zgęstnieje. Z takiego ciasta łatwo da się uformować kuleczki wielkości orzecha włoskiego, powinno ich wyjść ~30 sztuk. Ułożyć je na blaszce wyłożonej papierem, w odstępach, bo ciasteczka prawdopodobnie sporo urosną. Kulki można lekko spłaszczyć z wierzchu

Następnie uformować z niego kulkę, zawinąć w folię spożywczą i schować na 1 godzinę do lodówki. Po wyjęciu z lodówki rozwałkować ciasto bardzo cieniutko (niektórzy mówią, że powinno się dać przeczytać to, co jest napisane na kartce podłożonej pod ciasto). Pokroić w paski, a z każdego paska wycinać romby. Każdy romb naciąć po środku i jedną z końcówek rombu przewlec

dobre jest mnóstwo, natomiast gdzieś tam kryje się ten jedyny, najlepszy przepis i zamierzam go znaleźć. Jak na razie prezentowany poniżej przepis przebił wszystkie dotąd wypróbowane, choć jak sądzę, da się go jeszcze doszlifować i osiągnąć kolejny, wyższy level marchewkowego wtajemniczenia. W każdym razie ten przepis jest rewelacyjny i gorąco go polecam, naprawdę wart wypróbowania. Ciasto zniknęło z talerza

bądź kolacja, po prostu kroję bułkę, ładuję pastę z czubkiem i rozpływam się z zachwytu nad smakiem. Mam kilka takich pastowych hitów, które robię w domu dość często, większość da się nawet przystosować do wrażliwego podniebienia Antoniny, dzisiaj jednak mam propozycję, której przez dłuższy czas latorośl moja raczej nie dostanie, ponieważ głównym jej składnikiem jest wędzona makrela. Sama natomiast

wtedy jedliśmy pączki. Do dzisiaj tak mam, że pączków sklepowych nie lubię i nie jadam, natomiast tym maminym, domowym oprzeć się nie potrafię. A teraz, co z dziecięciem? Można dać mu domową marmoladę ze środka :D Całego pączka Tosia spróbuje już niedługo, ale pieczonego w piekarniku, przepis wkrótce! Pączki 60g drożdży 2 szkl. mleka 6 szkl. mąki 12 żółtek

tłustoczwartkowych szaleństwach dobrze jest przez jakiś czas jeść lekko, żeby dać biednemu żołądkowi szansę odpocząć i przygotować się na kolejne szaleństwa ostatkowe. W tym roku jednak kalendarz nie ma nad nami litości i nie daje ani chwili wytchnienia, bo dzisiaj kolejna okazja do łasuchowania: Walentynki. I choć sama tego święta nie obchodzę i za nim nie przepadam, to jednak wiem

ulepszeniem tego, co już jest i stworzeniem wspólnej wizji. A na koniec magiczna mikstura przyzywająca ze świata zmarłych... A przynajmniej w ostatnich dniach miałam takie wrażenie, ponieważ choroba mocno dała nam się we znaki. Niniejszym wpisuję grypę żołądkową na listę najgorszych pomorów z jakimi miałam do czynienia. W każdym razie kisiel jabłkowy! Tak, mogłabym go ostatnio jeść całymi garami

kajmakowej nie jest jednak super zdrowa niestety, ale w końcu to są święta! Na co dzień raczej tego ciasta nie polecam, ale raz w roku można się pokusić i dać kawałek nawet roczniakowi. Postaram się też wrzucić wersję grzeczną, dla tych, którzy nie chcą wyznaczonych granic przekraczać, co też sama zamierzam w tym roku uczynić (przepis na ten mazurek wisi

przepis przyjazny młodocianym (Leśny mech po zastąpieniu cukru miodem albo syropem klonowym również jest dzieciak friendly!). A zatem mam dla was pyszny chałwowy mazurek, który z czystym sercem możemy dać roczniakowi, a nawet młodszemu dziecku - szczególnie, że jest to słodycz bogata w wapń dzięki sezamowi. Jutro postaram się też wrzucić przepis na wersję z masą pomarańczową, naprawdę smakowitą. Mazurek chałwowy

domu nie ma jednak składników na coś wymyślnego, w końcu jest niedziela i przez weekend większość rzeczy z lodówki i wszelkich schowków wyjedliśmy. Trzeba zatem wymyślić coś, co da się zrobić z niczego. Już dawno temu doszłam do wniosku, że najlepszy "deser nic" to babeczki wszelkiej maści. Są w stanie przyjąć każdy składnik i niemalże zawsze wyjdzie coś dobrego. Ruszam

sitko. Do drugiej wrzucamy składniki mokre (jogurt, jajka i przestudzone masło) plus jeszcze ziarenka z połowy laski wanilii i dokładnie je mieszamy, najlepiej przy pomocy miotełki, ale łyżka też da radę. Następnie do mokrych wsypujemy suche i szybko mieszamy. Konsystencja powinna być gęsta i lekko ciągnąca (to przez jogurt), na koniec wsypujemy posiekaną gorzką czekoladę. Piekarnik rozgrzewamy do 180 stopni

bądź mikserem, na koniec dodajemy mleko i mieszamy aż wszystko się ładnie połączy. Ciasto będzie rzadziutkie, jak na tradycyjne naleśniki, przelewamy je do formy żaroodpornej, najlepiej ceramicznej, ale radę da nawet zwykła forma na ciasto. Piec 20 minut, gdzieś w połowie pieczenia naleśnik zacznie się zmieniać w pasmo górskie Karpat, wygląda to pięknie i robi wrażenie. Piekłam te naleśniki

pszennej 50g zmielonych orzechów włoskich 50g cukru kokosowego albo 4 łyżki syropu klonowego Wszystkie składniki trzeba szybko zagnieść. Ciasto na kruszonkę powinno mieć konsystencję mokrego piasku, to znaczy musi dać się zbić w kulkę, którą w miarę łatwo rozgnieść rękami na mniejsze kuleczki. Ciasto wstawić do piekarnika z temperaturą zmniejszoną do 180 stopni. Przez pierwsze 20 minut piec