ŻYCIE BLOGERA OD KUCHNI.

Mega tekst ;) super się czyta! dużo w tym prawda...czytam kolejne zdania i tak sobie myślę "Skąd ja to znam?", ale uwielbiam blogować i mam nadzieję, że nigdy nie przestanę ;)) czego również Karmel-itce życzę! :*

dobry tekst, a fragment o świetle w zimie, cóż sama widzę różnicę między swoimi zdjęciami z lata i obecnymi

jak to napomknęłam - niby jesteśmy tacy odmienni, a jednak łączy nas wiele wspólnych cech :]

Świetne! U mnie są początki, drugi miesiąc.. wszystko się zgadza! U mnie mąż ma pretensję np. że gotuje dla bloga, nie dla niego... dlatego czasami robie 3 obiady! ale zapraszam chętnie zjadających i nic się nie marnuje... niestety mój mąż jest zwolennikiem schabowego i moze go jeść codziennie, boi się spróbować tego co gotuję, od zawsze tak było.. w sumie.. przed blogiem też często gotowalam dwa obiady bo ile mozna jeść schabowego?? a ja lubię eksperymenty i to leży w mojej naturze! a on nawet szpinaku nie tknie! a zupa? to dla niego ne jedzenie, tylko rosół ogórkowa i pomidorowa... a jego ojciec jest kucharzem... lecz kucharz kucharzowi nie równy! Trudno w tamtym domu coś przełknąć, może dlatego mój kochany tak sie boi czegoś spróbowac? Mam też problem z moją mamą, która uważa, że to ona wszystko robi lepiej... mimo iż siostra woli moją kuchnię, mama ciągle krytykuje . Np. mówi smaczne, ale ja, ale moje, ja to bym, tak by było lepiej! Ogólnie nie zrażam się opiniam i walczę, bo to lubię. Założyłam bloga 14 stycznia tego roku, koleżanki blogerki namawiały mnie już od jakiegoś czasu.Pracuje w domu, i tak gotuję obiad więc jest mi łatwiej.Cieszę z każdego lajka i każdej opini, nawet złej bo świadczy o zainteresowaniu.Jednak nasi nby przyjaciele udzielają się najmniej.nie wiem czy to zazdrość? Dziwne....JA kocham gotować, kocham projektowac smaki, odnajduję się w tym i to jest wspaniałe! Najbardziej cieszą komentarze i prywatne wiadomości, że przepis jest świetny i doskonale wyszedł, gdzięś w innym domu, to cdowne!Jestem z wykształcenia architektem wnętrz, to wspaniałe, że np. w moich wnętrzach są wypróbowywane moje przepisy!Życzę wszystkim blogerom spełnienia kulinarnego!Bona Apetita vel Dobrafka AgrafkaPozdrawiam serdecznie i jeszcze raz gratuluję tekstu!

dziękuję! :]

U mnie to samo ;) ja dodam, że jeszcze trudniej jest coś ugotować i zrobić zdjęcia gdy są małe dzieci ;) ale można ;) pozdrawiam!

bardzo mi miło, że tak uważasz Auroro!

Świetny tekst!! W 100% podpisujemy się pod tym co napisałaś. Jest to ciężka praca, jednak kiedy ktoś to doceni.... radość jest ogromna i to właśnie dla takiej chwili warto prowadzić bloga !!! :DPozdrawiamy

Bardzo ciekawy, podsumowujący wpis. Widzę, że każdego blogera dopadają podobne problemy. Ważne żeby się nie poddawać i robić to co się lubi :) Powodzenia w dalszym blogowaniu :)

Fajny tekst Karmel-itko:) W sumie sama prawda :) Pozdrawiam i zycze dalszych sukcesow i tych malych i tych duzych:) Ja tam ciesze sie ze wszystkiego:) Pozdrawiam:)

Moniko, również dziękuję za Twoje miłe słowa. Jak się okazuje, nas blogerów kulinarnych wiele łączy i to podnosi na duchu. Przynajmniej nie jesteśmy sami ze swoimi dziwactwami :]Zmian co nieco, nie powiem. Musiałam je wprowadzić. Dojrzałam ja, dojrzał blog, więc trzeba było pokazać jego dojrzałość w minimalistycznym i przejrzystym stylu.Pozdrawiam!

widocznie był to początkujący hejter :]za rok tak CI napisze, że aż Ci się słabo z wrażenia zrobi! Oj, hejterzy potrafią :p

Najbardziej podoba mi się zdanie: Bo są blogerzy I blogerzy.nic dodać, nic ująć! Pozdrawiam serdecznie, podziwiam, lubię wracać do Ciebie na bloga, mam nadzieję, że kiedyś Ciebie poznam ;)Ewa

Samo sedno, dzięki. Świetny tekst, super pióro. Pozdrawiam serdecznie

Trzymam kciuki! ;)

jest mi niezmiernie miło, że tak uważasz! Kiedyś na pewno się spotkamy, blogerzy to niby wielka sfera, a tak naprawdę mały światek, gdzie po pewnym czasie wszyscy znają wszystkich :] Kwestia czasu!

to ja dziękuję! pozdrawiam!

Problem ze światłem również mnie dopada :P Początkująca jestem w tych kwestiach (blogowanie i fotografia) ale cieszy mnie kiedy załapię się na promyki światła dziennego! :) Bardzo ciekawa lektura, tutaj u Ciebie! Taka motywująca! :)

Ale się napracowałaś, tyle pisania, podziwiam. Ale same mądre rzeczy można wyczytać. Wszystkiego dobrego życzę i dziękuję za wiele wskazówek.;))

ważne, by spełniać się w swojej pasji!

Trudno się nie zgodzić z tym co napisałaś. Ja jestem dopiero na początku drogi, zero reklam, zero fejmu ale też i zero hejtów :) Póki co dobrze mi z tym :) Pozdrawiam!