Zielone wspomnienia - bob

piekne wspomnienia........Zdjecia sa rewelacyjne i tylko dlatego tu zajrzalam,bo spodziewalam sie cos ciekawego poczytac i poogladac,co tez nastapilo:) :),bo bobu nie lubie ......Pozdrawiam :)

Majanko ciesze sie, ze moje fotki Ci sie podobaja, starala sie hihiih.Wiesz ja przez wiekszosc zycia to wlasnie taki gotowany bob, bez zadnych kombinacji jadlam. Ale w salatce jest super.Gosiu szkoda, ze bobu nie lubisz, ale milo mi, ze momo tego zagladasz do nie. Dziekuje za slowa uznania :)Bea ja szczesliwie zalapalam sie jeszcze na bob.pozdrawiam

fajnie... też jakoś zdjęcia bobu wpadłam zobaczyć. Bo ten piękny zielony kolor. Lubię też bób w sałatkach i taki po prostu ugotowany z masełkiem, chrupany przed telewizorem :)Pozdrawiam

Ja od czasu do czasu robię sałatkę z bobu, dość podobną, ale bez ziemniaków. Ale muszę przyznać, że Twoja wersja Karolko baaardzo mi się podoba. Zanotuję, bo inaczej zapomnę. A szkoda by było, bo jestem pewna, że mi posmakuje. :)

A ja już tęsknię za bobem, mimo, że się go w tym sezonie wyjadłam...DObra musi być ta sałatka, KArolko.

Po sukcesie sałatki z suszonymi pomidorami zrobiłam tą z bobem. Też super! Jest tresciwa, można się nią najeść... Niestety była tak dobra, że zniknęła, a chciałam ją sobie wziąć do pracy :/ Nigdy w życiu nie jadłam bobu w innej postaci niż gotowany z wody, a tu proszę, całą rodzina byliśmy zdziwieni, że z bobu można zrobić fajną sałatkę.Następne w planach mam Twoje Karolko tiramisu :)Pozdrawiam!