Sos pomidorowy to rzecz tak niezbędna dla włoskiej gastronomii jak koło dla samochodu lub linijka dla architekta. Często używamy sosów ze sklepu lub zastępujemy go rozwodnionym koncentratem. Tym czasem przyrządzenie przepysznej passaty di pomodoro to nic trudnego, a jej walory smakowe i koszt wytworzenia rekompensują poświęcony czas.

Czego potrzeba? Oczywiście dobrych pomidorów. We Włoszech za perfekcyjne uchodzą te z San Marzano, konkretnie z upraw sarnese-nocerino. Przyjmuje się, że ich pierwsze ziarno trafiło do Kampanii w drugiej połowie XVIII wieku, jako dar króla Peru dla króla Neapolu. Dalsza historia jest tak oczywista jak sos na pizzy.

Jak przyrządzić? Pomidory należy umyć, przekroić na pół i usunąć nasiona. Nie jest konieczne obieranie ich ze skórki, ale możemy to zrobić jeżeli wolimy sos bardziej klarowny. Pomidory zostawiamy na kilka minut, aby oddały wodę.
Następnie wrzucamy je do rondla i trzymamy na wolnym ogniu, od czasu do czasu mieszając. Po kilkunastu minutach pulpę umieszczamy w cedzaku i filtrujemy oddzielając ją od cieczy. Następnie z powrotem umieszczamy ją w rondlu utrzymując w dalszym ciągu na wolnym ogniu.

 

W między czasie wygotowujemy przez 30 minut słoiki. Na ich dnie umieszczamy kilka liści świeżej bazylii i zalewamy gotowym sosem, zostawiając nieco miejsca pod zakrętką. Dodajemy jeszcze raz kilka liści bazylii i zakręcamy. Słoiki umieszczamy w dużym garnku i zalewamy wrzątkiem, gotując przez kolejne 30 minut. Kiedy przestygną wyciągamy, sprawdzamy czy zakrętki „zassały się” i chowamy do ciemnego chłodnego miejsca.

Buon appetito!