Krupnik

Krupnik, zupa polska gotowana na mięsie baraniem lub wołowem z krupami perłowemi- pisał w "Encyklopedii staropolskiej" Z. Gloger

W książce "Tradycje Polskiego Stołu"czytamy:

Krupnik jest to rzadko ugotowana kasza ze szperką i mięsiwem, a podczas niedostatku i postu z olejem lub bez niego. Pokarm ten jest powszednim; co Bóg dał - powiada Mazur zajadając swój krupnik - i dobrze robi, bo wie, że na piaskach łomżyńskich, oprócz hreczki lub mizernego jęczmienia, nic lepszego dla ludzi i dobytku się nie urodzi. Popija to zazwyczaj gorzałką; gdy się zaś zdarzy  w dom szlachecki, stawia przed nim znów krupnik napój litewski (wódkę paloną z miodem )wcale przyjemny i smaczny...

                                                                                                   O.Kolberg, ''Dzieła", t.28, cz.V

Mój krupnik nie jest tak bogaty w opisane mięsiwa, ale ugotowany na drobiowych serduszkach z dodatkiem grzybków suszonych, równie dobrze smakuje 😊

 

Składniki:

-1/2 kg drobiowych serduszek 

-4 nieduże ziemniaki  

-jedna spora marchewka

-kawałek bulwy selera

-korzeń pietruszki

-jedna spora cebula

-3 suszone grzyby

-3 łyżki kaszy jęczmiennej drobnej  

-2 l wody

-4 liście laurowe

-2 kulki ziela angielskiego

-pieprz, sól 

 

Oczyszczone warzywa korzeniowe, obraną cebulę, grzyby i wypłukane wcześniej serduszka, zalać wodą.

Dodać liście laurowe i ziele angielskie.

Doprowadzić do wrzenia, ewentualnie usunąć powstałą szumowinę, wsypać kaszę i gotować na wolnym ogniu.

Po 20 minutach wyciągnąć warzywa, dodać obrane i pokrojone w kostkę ziemniaki, gotować kolejne 20 minut.

W tym czasie marchewkę, pietruszkę i seler pokroić w drobną kostkę i ponownie wrzucić do zupy.

Uzupełnić gorącą wodą wywar, jeżeli nadmiernie odparował.

Doprawić solą i pieprzem, ewentualnie kilkoma kroplami maggi.

Na talerzu obficie posypać posiekaną natką pietruszki.