Czy wiesz, że każda część indyczego mięsa ma inne walory kulinarne? Najczęściej spotykamy się z filetami z indyczych piersi oraz z udźcem i podudziami. Te pierwsze przypominają smakiem popularne piersi z kurczaka. Wymagają też podobnej obróbki cieplnej. Udziec i podudzie to natomiast mięso ciemniejsze. Przez wielu smakoszy porównywane do delikatnego mięsa cielęcego. Przyjrzyjmy się zatem, co jeszcze kryje w sobie indyk. W końcu wciąż zyskuje na popularności i cieszy się uznaniem coraz większej ilości Polaków.
Dlaczego mięso białe?
Do czerwonego mięsa zaliczamy to pochodzące od zwierząt rzeźnych i dziczyznę. Na półkach polskich sklepów i na domowych stołach najczęściej goszczą wieprzowina i wołowina. Mięso białe natomiast pozyskuje się głównie z drobiu – kur, indyków, przepiórek, kaczek, gęsi oraz ptactwa dzikiego. Większość specjalistów od żywienia wydaje się zgodna co do tego, że mięso białe powinno mieć większy udział w naszej diecie, niż czerwone. Wiąże się to z mniejszą ilością zawartych w nim tłuszczów, w tym głównie tych nasyconych. Więcej w nim za to dobroczynnych kwasów nienasyconych. Jak wskazują specjaliści kampanii „Indyk z Europy – pod skrzydłami jakości” obecność w diecie mięsa białego nie ma długofalowych skutków w postaci ryzyka występowania chorób dietozależnych takich jak np. nadciśnienie, inne choroby sercowo-naczyniowe czy cukrzyca.
Indyk z Europy, nie tylko już z Ameryki
Indyk to ptak, który przywędrował do nas z odległej Ameryki. To tam, w okolicach dzisiejszego miasta Meksyk, polowano na pierwsze dzikie indyki. Z czasem zaczęto je również hodować. Z biegiem lat pieczony indyk stał się niemalże symbolem Stanów Zjednoczonych Ameryki. Daniem łączącym wszystkich mieszkańców tego wielkiego kraju i tradycyjnie podawanym na Święto Dziękczynienia już od XVII wieku. Co jednak z resztą świata?
Dzięki wyprawom kolonialnym, indyki sprowadzono na kontynent europejski pod koniec XV wieku. Początkowo były ptakami głównie ozdobnymi. Zamieszkiwały parki i ogrody bogatej szlachty, na stół trafiały jako wyjątkowy rarytas. Dzisiaj to Polska jest największym producentem tego ptactwa w Unii Europejskiej, która to przywiązuje ogromną wagę do kontroli jakości i bezpieczeństwa żywności. Zakaz używania antybiotyków w hodowli oraz ścisłe kontrole na wszystkich etapach chowu sprawiają, że mięso trafiające na nasze talerze jest bezpieczne.
Walory kulinarne i zdrowotne mięsa indyczego
Mięso z indyka jest polecane dla wszystkich tych, którzy pragną zachować optymalną masę ciała. Zaleca się je także sportowcom, alergikom, seniorom, osobom w trakcie rekonwalescencji po chorobach lub zabiegach. Jest to też jedno z pierwszych mięs, jakie można podawać małym dzieciom. Czym więc się ono wyróżnia i co sprawia, że jednocześnie jest tak uniwersalne?
Indycze mięso to przede wszystkim źródło białka. Przyczynia się ono do wzrostu masy mięśniowej i pomaga w utrzymaniu zdrowych kości. Ma też niską zawartość tłuszczów nasyconych i sodu. Dzięki temu pomaga w utrzymaniu prawidłowego poziomu cholesterolu we krwi. Dodatkowo ograniczenie spożywania sodu pomaga w utrzymaniu prawidłowego ciśnienia krwi. Indyk to także źródło witamin i minerałów:
- witamina D – pomaga w prawidłowym funkcjonowaniu układu immunologicznego oraz w utrzymaniu prawidłowego poziomu wapnia we krwi. Dodatkowo pomaga w utrzymaniu zdrowych kości i zębów.
- witaminy z grupy B – pomagają w prawidłowym funkcjonowaniu układu nerwowego i w utrzymaniu prawidłowych funkcji psychologicznych.. Pomagają również w prawidłowym funkcjonowaniu układu odpornościowego oraz przyczyniają się do zmniejszenia uczucia zmęczenia i znużenia.
- potas – pomaga w prawidłowym funkcjonowaniu układu nerwowego. pomaga w prawidłowym funkcjonowaniu mięśni, a także pomaga w utrzymaniu prawidłowego ciśnienia krwi
- fosfor – pomaga w utrzymaniu zdrowych kości oraz zębów i przyczynia się do utrzymania prawidłowego metabolizmu energetycznego
- cynk – pomaga w utrzymaniu prawidłowych funkcji poznawczych, a także pomaga zachować zdrowe skórę, paznokcie i włosy
Jak przygotować indyka, by nie stracił swoich cennych właściwości? Niewątpliwą zaletą mięsa indyczego jest fakt, iż jest ono neutralne w smaku. Świetnie sprawdza się w daniach smażonych, duszonych i pieczonych. Nie straszne mu też żadne dodatki, z którymi zechcemy go przyrządzić lub podać. Pamiętać przy tym należy, że jest to mięso delikatne i nawet jego ciemniejsze części wymagają krótszej obróbki cieplnej, niż mięsa czerwone. Warto jednak eksperymentować z różnymi jego częściami. Począwszy od rosołu na szyjach i skrzydełkach, a na pieczeniach z całego indyka skończywszy.
Materiał przygotowany wraz z Partnerem – “Indyk z Europy – pod skrzydłami jakości”
