piątkowy obiad,soliród i wężymord

W Polsce soliród jest rośliną mało popularną, ale w wielu krajach (na przykład we Francji oraz Wielkiej Brytanii, gdzie znaleźć można duże skupiska tego sukulentu) jest ona używana jako dodatek do wielu potraw. Ze względu na to, że soliród występuje na terenach zasolonych, ma on delikatnie słony smak. W spożywanej na surowo roślinie bez trudu da się wyczuć trawiasty aromat, dlatego zazwyczaj blanszuje się ją, a następnie przelewa zimną wodą i dodaje do różnych potraw. Zblanszowany soliród można bezpośrednio dodawać do dań, na przykład do sałatek albo dodatkowo dusić lub podsmażać. Soliród doskonale nadaje się jako dodatek do wytrawnych dań, w szczególności potraw rybnych. Saliród to produkt orginalny, bio, bogaty w jod, fosfor, wapń, cynk i magnez. Zawiera również witaminy: A, C i D. Warto wiedzieć, że ma właściwości moczopędne.
RADA: nidy nie solić, są wystarczjąco słone i jodowane.

Składniki

•  600 gr soliród
• masło
• pieprz

Wykonanie

 
Opłukać i umyć dobrze w zimnej wodzie. Jeśli trzeba, usunąć korzenie, wyczyścić od piasku. Zagotować w wodzie przez 3 minuty. Następnie odlać, i wrzucić do zimnej wody z lodem, w ten sposób warzywo zachowa zielony kolor. (W ten sposób można gotować zielone warzywa jak fasola, brokuł, groszek itp...)
Następnie podsmażyć lekko na maśle, dodać szczyptę pieprzu.
Podawać jako dodatek do ryb, mięsa. Ja podałam z kasza ,pieczarkami ,marchewka i skorzonera gotowana na parze.                                                                                              (Skorzonera nie przypadkowo bywa nazywana zimowymi szparagami, ponieważ przypomina trochę w smaku to popularne warzywo, jest jednak mniej włóknista, a dzięki większemu stężeniu błonnika i inuliny także bardziej „mączysta” oraz sycąca. Wężymord nadaje się do jedzenia po ugotowaniu, najlepiej w skórce, gdyż wtedy zachowuje cenne właściwości. W osolonym i lekko osłodzonym wrzątku powinien przebywać około 25-30 minut.
Wężymord obiera się ze skórki tuż przed podaniem. Można ją podać jako przystawkę do dania głównego, po prostu z dodatkiem masła lub oliwy z oliwek.)

Soliród to roślina występująca na zasolonych plażach, moczarach oraz w lasach namorzynowych (lasy strefy międzyzwrotnikowej). Wyglądem przypomina ona skrzyp, a w smaku jest nieco słona i ma trawiasty aromat. Jest ceniona ze względu na walory smakowe oraz wysoką zawartość składników mineralnych i witamin.

Soliród jest rośliną drobną, osiąga zazwyczaj maksymalnie 30 centymetrów wysokości i ma mięsiste pędy. Poszczególne gatunki tej rośliny mają zróżnicowane ulistnienie, niektóre z nich posiadają małe zielone liście, które w okresie jesiennym stają się czerwone. Jedynym gatunkiem tej rośliny, który występuje w Polsce jest soliród zielny, który pozornie nie ma liści, gdyż są one bardzo drobne i trudno zauważyć je na tle łodygi. Ten gatunek rośliny jest jednoroczny i kwitnie w okresie od sierpnia do września. W Polsce roślina występuje niezwykle rzadko, można ją spotkać jedynie w środkowej części kraju oraz na wybrzeżu. Soliród zielny objęty jest ścisłą ochroną gatunkową, co oznacza, że nie można go zrywać, niszczyć, a także handlować. Soliród oprócz walorów smakowych ma wiele cennych składników odżywczych. Zawiera on między innymi sporo wapnia,fosforu,jodu , oraz .magnezu Jest źródłem witamin, między innymi wit. A,C,E oraz beta-karotenu. W roślinie nie brakuje substancji o działaniu moczopędnym, dzięki czemu mimo dość wysokiej zawartości sodu, spożywanie rośliny nie powoduje zatrzymywania wody w organizmie. Najwięcej wartościowych składników zawartych jest w surowym solirodzie, niestety w trakcie obróbki termicznej traci on część swoich prozdrowotnych właściwości. Roślina dobrze znosi przechowywanie w lodówce - zamknięta w pojemniku może leżeć w lodówce nawet przez dwa tygodnie, jednak w trakcie przechowywania jej smak staje się mniej intensywny. Po zblanszowaniu soliród można zamrażać. Soliród kalorie: Soliród jest rośliną niskokaloryczną - w 100 gramach zawarte jest jedynie około 40 kcal. Oczywiście kaloryczność wzrasta, jeżeli roślinę poda się polaną masłem, oliwą albo usmażoną w cieście.