Jeszcze przed wylotem jeden z kolegów mówił ( obiecywał wręcz! ), że zakocham się w Maladze!
I miał chyba rację!
Choć pogoda podczas mojego pobytu tam nie dopisywała, miasto urzekło mnie totalnie!
Do Malagi z Benalmádeny dojechałam bezpośrednim, miejskim autobusem ( może to być M-110 , M-112, M-320 lub metro C1 – koszt 1,7 euro ).
Trasę ok. 15 km pokonaliśmy w ok. 45 minut – autobus zatrzymuje się bardzo często, a ludzie poupychani jak sardynki ledwo mieszczą się w ciasnym pojeździe.
Kierowca nie daje jednak za wygraną – dopycha ile wlezie!
Kończy swoją trasę na dworcu Estación de Autobuses de Málaga – w miejscu przy porcie oraz przy głównym rynku i w pobliżu największych “atrakcji” Malagi.
Spacer wąskimi, przytulnymi uliczkami Malagi to niesamowita przyjemność!
Zewsząd słychać głosy zarówno mieszkańców, jak i turystów, a przydrożne kawiarnie i restauracje wypełnione są po brzegi.
No i unosi się cudowny zapach mielonej kawy #bujawobłokach.
Ten gwar absolutnie nie przytłacza – wręcz przeciwnie – widząc to masz ochotę dosiąść się, zamówić ulubioną kawę, lody, chrupiące churrosy i rozkoszować chwilą!
Ja tak właśnie robiłam!
To właśnie w Maladze zjadłam najlepsze lody świata!
Każda z tych wąskich uliczek kryje architektoniczne ( i nie tylko! ) cuda – z jednej Muzeum Picasso ( MUSEO PICASSO MALAGA ) i jego dom ….
Adres: Palacio de Buenavista, Calle San Agustín, 8, 29015 Málaga
… w drugiej napotkasz wpatrzone w Ciebie i pomrukujące koty ….
…. dalej cukiernia, w której można zakupić miliony rodzajów nieziemsko słodkich nugatów ….
… a zza kolejnego rogu dolatują dźwięki gitary i Twoja ulubiona piosenka grana przez ulicznego muzyka.
To jest właśnie Malaga!
CO KONIECZNIE TRZEBA ZOBACZYĆ W MALADZE?
CATEDRAL DE NUESTRA SENORA DE LA ENCARNACION
Katedra w Maladze oficjalnie znana jest pod nazwami “Catedral de Nuestra Señora de la Encarnación” lub “Santa Iglesia Catedral Basílica de la Encarnación”.
Mieszkańcy Malagi mówią na nią jednak po prostu “La Catedral”.
Tak ogromny przybytek religijny w każdym mieście odgrywa ogromną rolę.
Tutaj znaczenie to jest tym większe, że odnosi się nie tylko do sfery duchowej, ale też do przeszłości.
Katedra w Maladze była świadkiem wielu wydarzeń historycznych, które miały wpływ na losy tego miasta.
Za projekt świątyni odpowiadał Diego de Siloé – jeden z najwybitniejszych ówczesnych hiszpańskich architektów.
Budowa rozpoczęła się około 1530 roku, a zakończyła w XVIII wieku.
Katedrę wzniesiono w miejscu, w którym wcześniej stał meczet, a przed nim – jak się przypuszcza – wczesnochrześcijańska bazylika.
Mimo tak bogatej przeszłości, nie zobaczymy tu żadnych elementów nawiązujących do islamu – tak jak ma to miejsce np. w katedrze w Cordobie.
Odbijając kolejne miasta z rąk muzułmanów, katoliccy władcy czasem decydowali się jedynie na modyfikacje stojących tam meczetów, tak aby stylem bardziej nawiązywały do religii chrześcijańskiej.
W przypadku katedry Maladze tak nie było.
Zanim rozpoczęto jej budowę, meczet został prawie całkowicie wyburzony.
Zachowały się jedynie ogrody, które możemy dziś odwiedzić przy świątyni.
W architekturze katedry w Maladze dominuje renesans i nieznaczne nawiązania do gotyku oraz baroku.
Ten ostatni rzuci nam się w oczy podczas podziwiania fasady, która była wykonywana jako jeden z ostatnich elementów świątyni.
Co ciekawe, katedra w Maladze nigdy nie została do końca wybudowana.
Brakuje wykończeń na głównej fasadzie, a także jednej z wież.
Brak tej ostatniej spowodował, że katedra bywa potocznie nazywana “La Manquita” (tłum. “Jednoręka”).
A dlaczego świątynia nie została skończona?
Zabrakło na to pieniędzy.
Próbowano tego dokonać w XIX wieku, jednak według krążącej w mieście legendy, pieniądze które miały zostać na to przeznaczone, wysłano na sfinansowanie wojen w Ameryce.
To jednak podobno tylko pogłoski, ponieważ według oficjalnych danych – pieniądze te wykorzystano do sfinansowania naglących potrzeb na terenie prowincji Malagi.
ALCAZABA / TEATRO ROMANO
Alcazaba w Maladze jest XI wieczną twierdzą wzniesioną na wzgórzu i oferującą widok na Malagę.
To typ fortyfikacji wzniesionej przez Maurów.
Powstała najprawdopodobniej między 1057 a 1063 rokiem, a jej budowę w celach obronnych zarządził król Berberów, Badis.
Do budowy Alcazaby wykorzystano część materiałów z sąsiedniego teatru rzymskiego, którego pozostałości można zobaczyć przy samej Alcazabie ( pochodzą one z I w p.n.e ).
Alcazaba jest najlepiej zachowaną tego typu fortyfikacją na terenie całej Hiszpanii.
Znajduje się w takim miejscu, że widać z niej zarówno port, jak i część miejską.
Można wyróżnić zewnętrzną i wewnętrzną cytadelę.
Do cytadeli zewnętrznej wchodzi się przez bramę Puerta de la Bóveda lub można wjechać tam windą, ścieżka wiedzie przez ogrody z licznymi fontannami i obok służącej dawniej jako kaplica Torre del Cristo, Wieży Chrystusa, do której wzniesienia wykorzystano budulec z teatru rzymskiego.
Na terenie wewnętrznej cytadeli znajdziemy pałac oraz inne siedziby przeznaczone dla ważnych osobistości.
W pałacu znajduje się małe muzeum archeologiczne, gdzie można obejrzeć eksponaty z różnych okresów istnienia Alcazaby: rzymską ceramikę, rzeźby i mozaiki, a także eksponaty z czasów panowania mauryjskiego.
Adres: Calle Alcazabilla 2, 29012 Malaga
CASTILLO DE GIBRALFARO
To kolejny z najważniejszych zabytków Malagi.
Wybudowany został w X wieku, na rozkaz Abderramána III, w celu zapewnienia schronienia wojsku i do ochrony pobliskiej Alcazaby.
Duża część zabudowań pochodzi z czasów króla Yusufa ( 1340 ) – to własnie on przekształcił to miejsce w fortecę z prawdziwego zdarzenia.
O tym jak trudna była do zdobycia przekonał się Król Katolicki Ferdynand, który w czasie rekonkwisty miesiącami oblegał to miejsce.
Do ostatecznego zwycięstwa doszło w 1487 roku.
Pochodzenie nazwy Gibralfaro budzi lekkie kontrowersje.
Często możemy spotkać się z wyjaśnieniem, że pochodzi ona z języka fenickiego (zarówno Fenicjanie, którzy osiedlili się na tych terenach około 3000 lat temu, jak i mieszkający tu później Rzymianie wykorzystywali bowiem wzgórze w celach strategicznych).
Oficjalnie przyjmuje się jednak, że Gibralfaro to nazwa pochodząca z języka arabskiego i oznaczająca górę z latarnią morską.
Poniżej twierdzy znajduje się jeszcze jeden punkt obserwacyjny Mirador de Gibralfaro z widokiem na Puerto de Malaga ( drugi co do wielkości port w Hiszpanii ), miasto oraz arenę do walk byków.
PLAZA DEL OBISPO
Uwagę na tym placu przykuwa barokowa fasada budynku z kolorowego marmuru.
To Pałac Biskupi wzniesiony w XVIII w.
Na środku placu znajduje się kamienna XVIII-wieczna fontanna, która zaopatrywała mieszkańców w wodę.
Obok znajduje się główne wejście do Katedry.
PLAZA DE LA CONSTITUCION
Nieco dalej, za pełną sklepików wąską Calle Sta. Maria znajduje się Plaza de la Constitucion (dawna Plaza Mayon).
Od końca XV w. do chwili obecnej plac jest politycznym, publicznym i historycznym centrum miasta.
Tutaj odbywały się i odbywają najważniejsze wydarzenia.
Na placu znajduje się między innymi dawną szkołę jezuitów wzniesiona na początku XVII w., Dom Konsulatu wybudowany w XVIII w. w stylu barokowym i klasycystycznym, fontanna Genui, której nazwa pochodzi od włoskiego miasta – Genua.
Prawdopodobnie tam została wykonana w XVI w. w stylu włoskiego renesansu, natomiast w kolejnym stuleciu przywieziono ja do Malagi.
JARDINES DE PUERT OSCURA
Park ten znajduje się za Alcazabą, przy wejściu na wzgórze Gibralfaro.
Są to swego rodzaju tarasy rozmieszczone na różnych poziomach.
Piękna roślinności na przemian z fontannami, schodami, ławeczkami i innymi elementami architektonicznymi, tworzy bardzo efektywną całość.
Do tego cały czas towarzyszy nam piękny widok na port i okolicę.
To genialne miejsce na spacer!
PODSUMOWUJĄC:
Malaga zrobiła na mnie ogromne wrażenie!
Miasto w żaden sposób nie przytłacza – wręcz przeciwnie, nie masz dość krzątania się po tych wąskich ulicach i gapienia w każdy kąt.
To nie jest miasto pełne bloków, wielkich supermarketów, biurowców i trąbiących zewsząd samochodów stojących w korkach ( chociaż korki oczywiście są! ).
Malaga to artystyczna dusza Andaluzji.
Mi jej mało!
Zdecydowanie mało!
Wrócę na 100%
No Comments