Zabytkowy drewniany kościół pw . Wszystkich Świętych w Kołacinku woj. łódzkie

Byliśmy tam w maju, lał deszcz i była burza, w dodatku zimno, co nie przeszkadzało nam zwiedzić tego pięknego zabytku.
O dziwo kościół był otwarty i mogliśmy podziwiać jego kolorowe wnętrze.
Zapraszam do obejrzenia i poczytania.

Kołacinek - wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie brzezińskim, w gminie Dmosin.

W Słowniku Geograficznym Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich tom IV strona 269, z roku 1883 można przeczytać między innymi:

Kołacinek (Kołaczynko), wieś i folwark, powiat brzeziński, gmina Mroga Dolna, parafia Kołacinek. Posiada kościół parafialny drewniany i szkołę. W r. 1827 było tu 29 domów, 199 mieszkańców.

W latach 1975 - 1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa skierniewickiego.
Wieś znana już w XVI wieku; w 1521 r. powstał pierwszy drewniany kościół.

Drewniany kościół pw. Wszystkich Świętych w Kołacinku.

Data erygowania: przed 1512 rokiem.

Pierwszy kościół, także drewniany, postawiony był przed 1521 r.

Obecny wzniesiono zapewne w XVIII w. przebudowano w 1788 r. i dobudowano kaplice boczne. 

W 1870 r. dobudowano kruchtę i zakrystię.

Kościół jednonawowy z bocznymi kaplicami otwartymi na nawę, z prezbiterium od wsch. i kruchtą od zach. na osi. 

Przebudowana zakrystia od płn. budynek drewniany z klasycyzującą fasadą. 

Budowla drewniana, konstrukcji zrębowej, z zewnątrz szalowana deskami.

Drewniany kościół jednonawowy, konstrukcji zrębowej.

Orientowany, zbudowany na planie krzyża. 

Transept tworzą dwie boczne kaplice, zamknięte prostokątnie, zwieńczone trójkątnymi szczytami, o kalenicach niższych od nawy głównej.

Prezbiterium mniejsze od nawy, zamknięte wielobocznie z boczną zakrystią. 

Kruchta od frontu nawy w stylu klasycystycznym. 

Dach dwukalenicowy, kryty gontem z wieżyczką na sygnaturkę.

Zwieńczoną blaszanym hełmem cebulastym z latarnią. 

Wewnątrz chór wsparty na czterech słupach z organami. 

Polichromia na stropie. 

Wyposażenie pochodzi głównie z XIX w.: ołtarz główny, dwa ołtarze boczne, dwa ołtarze w kaplicach bocznych, ambona, chrzcielnica i Droga Krzyżowa.

Dzwonnica konstrukcji słupowej z XVIII w. 

Zbudowana na planie kwadratu, kryta gontowym dachem namiotowym.

Ogrodzenie murowane z XIX w. 

Plebania z przeł. XIX i XX w.

Wpisany do rejestru zabytków Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków 29 maja 1967 r pod nr 333. Stojąca przy kościele dzwonnica pochodząca z XVIII w. - odrestaurowana w 2010 r wpisana do rejestru zabytków tego samego dnia pod nr 377.

Tak oto mimo deszczu piękny kościół zwiedzony.

Polecam gorąco ten region do zwiedzania.

Źródło: Wikipedia, www.polskaniezwykla.pl, www.drewnianekoscioly.pl

12 maja 2019 roku.