Imprezowe chapsiki

Mamy taką tradycję w pracy, że przed wakacjami organizujemy w biurze spotkanie. Podsumowujemy miniony rok szkolny, dostajemy wakacyjne rozpiski i spożywamy. Jak na każdej polskiej imprezie składkowej, jedzenia jest pod kokardkę. Co roku wiele z nas ma ten sam dylemat, stojąc przed listą z deklaracjami kulinarnymi. Co zrobić, żeby nie było nudno i żeby nie skończyć z dwunastoma sałatkami?
Oczywiście są klasyki. Bill przygotowuje ciasto marchewkowe i już tradycją jest komentowanie, że "w tym roku to mu dobre wyszło- (słodsze/ bardziej wytrawne/ delikatniejsze/ ostrzejsze/ wilgotniejsze/ bardziej puszyste)*." Kasia z sekcji germańskiej zawsze przynosi zdrowe smakołyki bez cukru. Pani Prezes Ewa zajmuje się trunkami- w tym roku mieliśmy nawet kieliszki (wcześniej różnie to bywało). Ktoś przynosi owoce- arbuz i czereśnie są obowiązkowe. Często pojawiają się thermomixowe specjały, bo część z nas jest szczęśliwymi posiadaczami (do dziś pamiętam te ziołowe chlebki Kasi K. ...). Oczywiście nie ma imprezy składkowej bez sałatek. I jeśli człowiek chce spróbować wszystkiego nawet po odrobinie, to po pół godzinie czuje, że ścianki żołądka ocierają mu się o pęcherzyki płucne. Ale je dalej, bo takie to wszystko dobre.
Jeśli o mnie chodzi, to jeśli nie ma jeszcze zbyt wielu dań na słono, na naszej liście wpisuję "wytrawne chapsiki." I przygotowuję dechę małych przekąsek do podjadania. W tym roku padło pytanie dlaczego chapsiki- bo są na jedno chapnięcie. Można by użyć nazwy tapas, czy finger food, ale ja wolę nasze, swojskie chapsiki. Tak mówiła moja prababcia, kiedy kroiła sobie kanapkę na kawałki wielkości jednego gryza.
Jakie chapsiki układam na desce? Koniecznie tortillę z cukinią. Jakiś suszony owoc (morela, śliwka, daktyl) zawinięty w suszoną szynkę lub boczuś (jeśli to daktyle, to uwielbiam je podpiec). Czasem koreczki, coś z francuza lub coś serowego. Tegoroczne winogrona w gorgonzoli, obtoczone w podprażonych pekanach z przepisu z "Wielkiej uczty" Erin Gleeson dały radę. Ale największy zachwyt wzbudziły parmezanowe szortbredy- może dlatego, że udekorowałam je kwiatami ogórecznika i wyglądały bardzo wyjściowo. Jeśli chcielibyście przygotować takie sami, to mam dla Was przepis. Jest on małą modyfikacją przepisu Nigelli z tej strony.

PARMEZANOWE SZORTBREDY Z ROZMARYNEM

mały pęczek świeżego rozmarynu (nasz!)
75g parmezanu
150g mąki 
100g średnio miękkiego masła
1 średnie jajko 

Do dekoracji
opakowanie śmietankowego serka
około 100g wędzonego łososia w plastrach
kilka gałązek świeżego krwiściągu (nasz!)
garść świeżych kwiatów ogórecznika (nasze!)

Rozmaryn bardzo drobno siekamy. Parmezan trzemy na drobnej tarce- można kupić tarty, ale polecam to zrobić samemu (więcej sera właściwego, mniej suchej skórki w serze). Mieszamy ze sobą wszystkie składniki do otrzymania jednolitej masy. Formujemy z niej dwa rulony- Nigella pisze, że mają przypominać wieżę z monet. Zawijamy w folię spożywczą i chowamy do lodówki na 45 minut. Piekarnik nagrzewamy do 160*C. Blachę wykładamy papierem do pieczenia. Schłodzone ciasto kroimy w około centymetrowe plasterki i układamy na blasze. Pieczemy 15-20 minut, aż ciasteczka zaczną się robić złote na brzegach. Wyciągamy i studzimy- po wyjęciu z piekarnika są miękkie, ale stygnąc twardnieją.
Można też szortbredy robić spłaszczając widelcem kulki surowego ciasta- wtedy na wierzchu ciastek będzie taka kratka.
Na ostudzone szortbredy kładziemy po pół łyżeczki serka, kawałek łososia i dekorujemy listkiem krwiściągu i ogórecznikowym kwiatkiem. Oba zioła mają świeży ogórkowy smak i aromat- idealnie pasują do łososia i serka.
Rozmarynowe szortbredy najlepiej zjeść dość szybko po przygotowaniu, bo delikatne kwiatki ogórecznika dość szybko więdną. Jeśli nie macie do nich dostępu to po pierwsze oczywiście polecam je zdobyć. Raz wysiany ogórecznik powinien wędrować po Waszym ogrodzie, co roku produkując piękne niebieskie kwiatki. Krwiściąg też świetnie się rozsiewa, więc wystarczy posadzić go raz, a coroczne plony gwarantowane. Można też te zioła po prostu zastąpić połową cieniutkiego plasterka ogórka.
 

I taka jest moja propozycja na chapsiki na słono. A Wy? Macie jakieś swoje specjalności na imprezy składkowe?

*zakreślić właściwą opcję

Komentarze

Prześlij komentarz