Pomarańczowe "ciasto z odzysku"

Chyba każdy uwielbia świeżo wyciśnięty sok owocowy. A ten z pomarańczy, które w sezonie zimowym smakują najlepiej, myślę że nie ma sobie równych. Ale jakoś tak szkoda wyrzucać miąższ, jak już się naobieraliśmy tych owoców. Zatem czemu by nie zrobić z niego ciasta? Ja się pokusiłam. Skoro takim hitem jest ciasto marchewkowe, to pomarańczowe też powinno być całkiem niezłe. I było! 

Składniki na ciasto:
Miąższ z 2 kg pomarańczy
2/3 szklanki mąki pszennej
1/2 szklanki cukru
2 łyżeczki proszku do pieczenia
1 łyżeczka sody oczyszczonej
1/2 łyżeczki soli
1 łyżeczka cynamonu
1/3 szklanka oleju rzepakowego
100 g orzechów laskowych
3 jajka

Składniki na krem:
300 g serka typu phladelphia bez przypraw
90 g masła o temperaturze pokojowej
1 szklanka przesianego cukru pudru
1 łyżeczka pasty waniliowej (ew.ekstraktu)

Przygotowanie:
Wszystkie składniki powinny być w temperaturze pokojowej. Tyczy się to w szczególności jajek, masła i serka, bo zakładam,że olej rzepakowy również nie jest trzymany w lodówce. Zatem pamiętajmy by wyjąć te produkty przynajmniej 2 godziny wcześniej.

Piekarnik nastawiamy na 180 stopni. W jednej misce mieszamy wszystkie suche składniki. Pamiętajmy by mąkę przesiać. W drugiej misce rozkłócimy jajka z olejem. Łączymy zawartość obu naczyń i dodajemy pokrojone orzechy oraz miąższ z pomarańczy (nie tak jak ja, bo do suchych składników dodałam od razu miąższ z pomarańczy i piekielnie ciężko było to wymieszać razem). Mieszamy łyżką do połączenia wszystkich składników. Ja piekłam w tortownicy o średnicy 24 cm, której dno wyłożyłam papierem do pieczenia. Zatem wylewamy ciasto na blaszkę i pieczemy 40-45 minut do tzw. "suchego patyczka". Wyjmujemy i studzimy najpierw w formie, a później na kratce.

Czas na krem! 

Ucieramy mikserem masło z cukrem, pod koniec dodając pastę waniliową. Powinno być puszyste i o wiele jaśniejsze niż na początku. Po otwarciu serka zlewamy wodę, która zwykle jest w opakowaniu i dodajemy go w dwóch lub trzech turach. Każdorazowo dokładnie miksując. Jeśli uważacie lub obawiacie się, że szklanka cukru pudru to może być za dużo, to zmiksujcie z masłem pół lub 3/4 szklanki cukru, a resztą "dosładzajcie" już na koniec, aż uzyskacie zadowalającą Was słodycz.

Wystudzone ciasto przekroiłam na pół i przełożyłam "mniejszą połową" kremu. Resztę zużyłam do obłożenia go od góry i po bokach. Udekorowałam kandyzowaną skórką cytrynową i suszoną żurawiną. Ciasto powinno być mocno wilgotne (zawdzięcza to właśnie miąższowi z pomarańczy), aromatycznie pachnące ze zniewalającym kremem.

Zaliczam je na poczet udanych eksperymentów cukierniczych.