---

Kiedy, całkowicie przypadkiem, trafiłem na stronę COOK IT LEAN i info o Noworocznym Detoksie Cukrowym pomyślałem – Tak, to coś dla mnie, spasionego po świętach i sylwestrze, zacukrzonego na maksa i z trudem dopinającego się w trzy nowe koszule, które kupiłem na wyprzedażach z nikłą, ale jednak, nadzieją, że kiedyś się w nich dopnę. Dziś nie tylko są luźne, ale i ja cały czuję się luźniejszy, nie tylko w obwodach.

21 dni minęło błyskawicznie. Żadnej restrykcyjnej diety, żadnego chodzenia na głodniaka, zero podjadania, a co najważniejsze przeszedłem ten okres z poczuciem, że niczego, naprawdę niczego, sobie nie odmawiam. Detoks to nie dieta, detoks to sposób myślenia. Tylko pod koniec, tak mniej więcej 18, może 19 dnia, wpadłem w lekki stres – Co dalej? W jakim iść kierunku. Nadal się nad tym zastanawiam, ale wiem jedno, wszedłem na ścieżkę, która naprawdę dobrze mi robi.

Czym jest detoks?

Po pierwsze nie ma mowy o odtruwaniu czy oczyszczaniu – słowo „detoks” należy w tym przypadku potraktować jako pewien klucz do sprawy, a nie słowo-wytrych.

Detoks to nic innego jak zbiór zasad: „Czasowe ograniczenie produktów bogatych w węglowodany (w tym produktów skrobiowych) jak również ograniczenie produktów cechujących się słodkim smakiem. Ma na celu nie tylko ustabilizowanie poziomu cukru we krwi ale też odzwyczajenie organizmu od słodkości, walkę z uzależnieniem od nich.„

Odrzucamy to, co jest tak naprawdę całkowicie zbędne dla naszego funkcjonowania, a co tylko odbija się negatywnie na naszym samopoczuciu, wadze, wyglądzie:

• produkty z kukurydzy, jęczmienia, orkiszu, pszenicy, żyta i owsa (pieczywo, wypieki, makarony, tortille, placki, naleśniki, pierogi)
• rośliny strączkowe, zwłaszcza soję
• wszelkiego rodzaju roślinne tłuszcze utwardzane
• cukier! i wszystkie produkty z cukrem, również te z ksylitolem, stewią, a także suszone owoce,
• ziemniaki, bataty, tapiokę
• słodzone napoje i jeszcze kilka innych drobnych produktów.

O zasadach, listach dozwolonych i niedozwolonych produktach, planach żywieniowych, listach zakupów itd. możecie poczytać na wspomnianej stronie Cook it Lean – strona jest bogata we wskazówki, refleksje i porady jej autorki, Kasi. Jak dla mnie to strona, którą nie tylko dobrze się czyta i ogląda, ale przede wszystkim nie ma na niej ani grama nadęcia i pouczania. Oparta jest na doświadczeniach, które autorka sama zdobywała, jej wątpliwościach i sukcesach.

Powrócę jednak do siebie. Gdybym miał kogoś przekonywać to… jednak ograniczę się do przekazania swoich obserwacji. Jestem zdecydowanym przeciwnikiem emocjonalnego szantażu i fanatyzmu. Chcesz – spróbuj, nie jesteś przekonany – odpuść sobie.

Ja:

• zrzuciłem w trzy tygodnie 5 kilo -zmiana jadłospisu plus umiarkowane, ale prawie codziennie, ćwiczenia. Odchudzanie nie jest przy detoksie sprawą najważniejszą, jednak dla mnie był to silny motywator.
• zdecydowanie polepszyła mi się zwyczajna, codzienna aktywność – zamiast popołudniowych drzemek wyjścia, ćwiczenia, różne dodatkowe działania, na które brakowało mi czasu.
• straciłem morderczą chęć na słodycze (przyznam, że chciałem się na koniec nagrodzić i upiekłem zdrowszą wersję ciasta, ale i tak poczułem rozczarowanie – ani to ciasto nie było aż takie nęcące, ani nie sprawiało mi wielkiej radości. Zjadłem kawałek i zapomniałem o jego istnieniu. Jedyne co, to poczułem wielką ochotę na grejfruty – ale to całkiem inna historia.
• jedzenie wcale nie straciło na swoim uroku – lubię kombinować, testować nowe smaki, produkty, więc tylko na tym skorzystałem, bo odkryłem kilka których nigdy nie używałem.
• przemeblowałem głowę – zamiast marzyć o pizzy, kręcę soki z buraka i fioletowej marchwi, a zamiast kupować najchudszą pierś kurczaka zakupiłem kilogram żeberek (których nie jadłem ze trzy lata).

Dziś:

• nie mam ochoty wracać do poprzedniego żywienia – zawsze uważałem, że nie przesadzam ze „śmieciami”, odżywiam się w miarę zdrowo, nie pijam byle czego, nie opycham fast foodem, a mimo wszystko… cukier, cukierek, cukiereczek, chleb, chlebuś, chlebeczek… Skoro przez 3 tygodnie fantastycznie się bez tego czułem, to chcę się tak czuć dalej.
• czytam o paleo i studiuję mądre książki kucharskie.
• jeszcze dokładniej czytam etykiety i częściej odkładam produkty na półkę, niż je wkładam do koszyka.
• czyszczę i przemeblowuję kuchnię. Pozbywam się produktów, do których nie mam już serca.
• nadal ćwiczę – chcę jeszcze zrzucić 5 kilo i radośnie wkroczyć w wiosnę.
• staram się nie przejmować się głupotami i trzymać nerwy na wodzy.

Znaczek zniknie teraz z nagłówków nowych postów. Z pewnością pojawią się na blogu te „niedozwolone” (hehe) przepisy. Gotuję nie tylko dla siebie. Staram się żywić innych, tym co sam chcę zjeść, ale ludziom, którzy się dla nas poświęcają i idą na kompromis, też należy się nagroda.  Będę testował nowe rzeczy, nowe produkty, nowe przepisy i nowe miejsca.

Życzę dobrych&pozytywnych zmian!