10 urodziny bloga!

Gdyby 15 lat temu ktoś powiedział mi, że zacznę gotować dla przyjemności, a 10 lat temu, że prowadzenie bloga i pstrykanie zdjęć jedzenia stanie się moją pracą na pełny etat, to popukałabym się w czoło ;) Ale życie jest przewrotne i nigdy nie wiadomo, w jakiej czynności niespodziewanie znajdziemy ogromną pasję.

Dokładnie 23.02.2012 roku opublikowałam pierwszy wpis oraz przepis na blogu. Przez dekadę zmieniło się u mnie tak wiele, że aż ciężko mi w to uwierzyć. Blog miał być miejscem, w którym będę dzielić się przepisami, które udało mi się wymyślić i przygotować bez poniesienia porażki. Dopiero uczyłam się piec i gotować, nie mówiąc nawet o fotografii. To była tylko zabawa, ale okazało się, że od razu przyciągnęłam obserwatorów, a także firmy chętne do współpracy. Już po miesiącu na blogu pojawił się pierwszy post z lokowaniem produktu, a chwilę później podjęłam kilkuletnią współpracę z pierwszą dużą marką. Okazało się wtedy, że nie muszę szukać pracy na etacie i tak przyjemna praca z domu jest, jak najbardziej możliwa. Z roku na rok przybywało zleceń, a ja zaczęłam marzyć o tym, by stworzyć treści nie tylko dla Was, ale także na użytek innych. Niesamowite jest to, jak szybko udało mi się to osiągnąć. Ale najlepsze w tym wszystkim jest to, że prowadzenie bloga sprawiło, że całym sercem pokochałam fotografię i stylizację kulinarną i każdego dnia mogę spełniać się w mojej pracy, tworząc przepisy i zdjęcia dla największych firm w Polsce i Europie, a także dla małych producentów lokalnej żywności. Każdy dzień przynosi coś nowego, jest zaskoczeniem i wyzwaniem, które podejmuję z największą przyjemnością. I chociaż w ostatnich 3 latach prowadzenie tego miejsca i publikowanie postów odeszło trochę na drugi plan, to staram się nie zapominać, od czego wszystko się zaczęło.

W pierwszym wpisie wspominałam, że moim marzeniem jest również otworzenie studia tatuażu oraz wydanie książki kucharskiej. Teraz już wiem, że marzenia się nie spełniają, tylko sami musimy zapracować na to, by spełnić je samemu. Studio tatuażu otworzyliśmy jeszcze w 2012 roku, a książkę wydałam 8 lat później. Nie spodziewałam się, że zostanie tak ciepło odebrana i teraz możecie trzymać kciuki, żebym wyrobiła się z dokończeniem drugiej jeszcze w tym roku. Obiecuję, że będzie jeszcze piękniejsza!

Przez 10 lat na blogu pojawiło się ponad 1500 wpisów, wykonałam niezliczoną ilość zdjęć, przez cały starając się rozwijać swoje możliwości. Poskutkowało to wydarzeniami, o jakich nawet nie śmiałam marzyć. Przygotowałam treści dla dziesiątek firm, moje zdjęcia były publikowane w magazynach drukowanych, wydałam serię książeczek kulinarnych dodawanych do magazynu „Party”. W 2020 zdobyłam pierwsze miejsce w prestiżowym, międzynarodowym konkursie dla fotografów kulinarnych, a rok temu aż 3 moje zdjęcia znalazły się na liście wyróżnionych. Moje zwycięskie zdjęcie obiegło świat i było udostępniane między innymi przez BBC News, The Telegraph czy The Times. Znalazło się także na okładce australijskiego magazynu fotograficznego. Końcem roku nawiązałam współpracę z marką Nikon. Myślę, że dla wiernej wielbicielki tych aparatów, to największe wyróżnienie, a efekty tej kolaboracji możecie oglądać na moim instagramowym profilu. We współpracy z marką Mbackdrops stworzyłam własną kolekcję teł fotograficznych, które wspaniale sprawdzają się u mnie oraz u innych fotografów.

Blog to nie tylko zdjęcia i przepisy, to także relacje i cudowni ludzie, których poznałam. Nawiązałam przyjaźnie na całe życie, brałam udział w warsztatach i szkoleniach, wyjeżdżałam w ciekawe miejsca. Chociażby z tego względu było warto! Przez te lata na pewno nauczyłam się też, że warto słuchać serca, iść swoją drogą i ciężko pracować na spełnianie swoich, nawet głęboko ukrytych marzeń.

A jako że to fotografia stała się tym, co pokochałam najbardziej, to zostawię Was z krótkim podsumowaniem zdjęciowym. Zawsze w chwilach zwątpienia przeglądam stare zdjęcia, bo wtedy najlepiej widać ile pracy włożyłam w to, by prezentować tu jak najlepszy poziom.

Dziękuję, że tu zaglądacie. Wiem, że niektórzy od samego początku, za co jestem ogromnie wdzięczna. Mam nadzieję, że ta przygoda jeszcze się nie kończy i z ciekawością czekam na to, co przyniosą kolejne lata.