Zestaw B (bezmięsny):

• Tatar z pieczonego buraka z musem z wędzonego jesiotra, limonki i miodem z truflami
• Halibut z przegrzebką w maśle szałwiowym, młodą marchwią i jarmużem
• Krem z awokado z nasionami chia i gorzką czekoladą z chili

Na pierwszy rzut oka widać różnicę pomiędzy tym, co jest w regularnej karcie restauracji, a tym, co zaprezentowano w zestawach przygotowanych na Restaurant Week. Nie ma w tym jednak nic złego, a nawet doceniam inwencję szefa kuchni, który postanowił pobawić się formą i smakami.

Podanie polędwicy z tuńczyka i sparowanie jej z sosem wiśniowym, orzechowym puree oraz imbirem to odważne połączenie, które przywodzi mi na myśl lekko azjatyckie smaki. Tatar z pieczonego buraka podkręcony limonką z dodatkiem przepysznych musów to bezpieczniejszy wybór, ale również nietypowy w połączeniu. Z ciekawością czekaliśmy na kolejne dania.

Dania główne były już bardziej klasyczne: pierś z gęści z przepysznym sosem demi glace z jałowcem była przygotowana w punkt. W dodatkach romanesco, marynowane kurki i cebulka, które fajnie przełamały smak oraz trochę owocowych nut. Bardzo dobre danie z charakterem. W drugim zestawie był pieczony halibut z przegrzebkami podany z przepysznym masłem szałwiowym oraz młodą marchewką. To delikatne danie, gdzie każdy jego element naprawdę świetnie ze sobą współgra. Tu również dodano romanesco, borówki oraz koperek, więc mamy również #SzanujJedzenie, czyli wykorzystanie hasła tegorocznej edycji w praktyce. Trudno zdecydować się, które z głównych dań jest lepsze, więc zachęcamy do zamówienia obu.

Desery były pyszne w swej prostocie: szampańskie zabajone z owocami podane w kieliszku było lekkie i przepyszne. Gdyby to był sezon letni, owoce miałyby jeszcze więcej smaku, ale efekt i tak był bardzo dobry. Drugiego deseru nie zdążyłam spróbować, ale połączenie awokado z czekoladą podkręcone chili oraz puddingiem chia powinno zdać egzamin. Wojtek dodałby mu nawet więcej ostrości.

Podczas naszej degustacji nie było jeszcze festiwalowego drinka, ale kelner zaproponował mi bardzo dobre wino.

Warto podkreślić świetną jakość produktów, o dobór których dba szef kuchni. To naprawdę uroczy człowiek, który jeszcze niejednokrotnie zaskoczy gości swoim kulinarnym talentem. Cieszę się, że postanowili dołączyć do tegorocznej edycji Restaurant Week, a Was gorąco zachęcam do spróbowania dań z regularnej karty tej restauracji.

Zestaw B (bezmięsny):

• Krem z marchewki z dodatkiem chrupkich warzyw julienne oraz świeżej czarnej trufli, skropiony oliwą porową.
• Assiette z pietruszki z marynowanym żókiem w towarzystwie zielonej soczewicy oraz sosu z palonego masła.
• Tarta z kremem frangipane, lodami cynamonowymi, pomarańczą oraz sosem malinowym.

Na początek zostaliśmy powitani drinkiem festiwalowym z nowym Martini Fiero – to prawdziwy sztos!

Arancini było smaczne, policzki wołowe świetnie przygotowane, do tego fajnie chrupiące warzywa i sos pomidorowy. Proste, ale przyjemne, chociaż bardzo sycące danie. Z powodzeniem mogłoby pójść również jako główne. Żeberko bardzo dobrze upieczone, dosłownie rozpływało się w ustach. Warzywa przygotowane w punkt, dzięki czemu idealnie komponowały się z żeberkiem. Równie duża porcja, więc ledwo starczyło mi miejsca na deser. Nie mogłam sobie jednak odmówić spróbowania przepysznego musu waniliowego, którym było przełożone ciasteczka oraz lodów. Tu nastąpiła mała pomyłka i zamiast lodów grejpfrutowych zostały podane cynamonowe (nastąpiła zamiana z lodami z drugiego zestawu), a szkoda, bo właśnie to pierwotne połączenie byłoby genialne.

Mój zestaw trafiłby w gusta większości mężczyzn, na pewno nie wyszli by po nim głodni.

Jeśli chodzi o drugi zestaw to muszę uwierzyć na słowo moim towarzyszkom i napisać, że był świetny. Dodatkowo sami możecie zobaczyć jak pięknie się prezentowały dania (brakuje tylko zdjęcia kremu z marchewki).

Obsługa przemiła i bardzo kompetentna, a szef kuchni jak zawsze uśmiechnięty. Polecam rezerwację stolika również poza festiwalem, bo to ładna restauracja z bardzo smaczną kuchnią.

PS. Mają przepiękną zastawę, a podobno ma być jeszcze lepsza!

Powitani zostaliśmy amuse-bouche w postaci musu z jabłka – bardzo przyjemny i dobry wstęp do degustacji. Zupa-krem z zielonych warzyw była smaczna, podobało mi się, że pływały w niej kawałki warzyw. Porcja była naprawdę duża! Oboje polecamy, chociaż Wojtek tradycyjnie mocniej by ją doprawił.

Dania główne to ponownie bardzo duże porcje. Pierogi z kaczką smaczne, chociaż farsz był trochę za suchy. Dodatki ciekawe, zwłaszcza ananas z chili był bardzo przyjemnym. Niestety całe danie jest dość ciężkie przez to, że pierogi są obsmażone. Zapiekana mozzarella z ciastem francuskim trochę nas zaskoczyła, Wojtkowi smakowało, chociaż w jego opinii przydałby się do niej jakiś sos. Według mnie propozycja była niestety mało interesująca, a kiełki mocno przebijają się w smaku całego dania.

Byliśmy zachwyceni prezentacją deseru: pieczone gruszki z sosem karmelowym oraz sorbetem cytrynowym i kruszonką robiły wrażenie. Liczyłam, że sorbet będzie idealnym kontrastem do sosu karmelowego, ale niestety był zdecydowanie za słodki. Na szczęście sprawdziły się tutaj świeże owoce.

Podsumowując, popracowałabym nad prezentacją dań, bo była bardzo nierówna. Naprawdę lepiej sprawdziłyby się tu mniejsze porcje, bo mając w perspektywie skonsumowanie całego zestawu, mało kto zje np. całą porcję zupy. Rozumiem, że tak podaje się na co dzień w tej restauracji, ale w przypadku Restaurant Week sprzedawany jest od razu pakiet, więc patrząc na hasło przewodnie tegorocznego RW #szanujjedzenie przykro jest zwracać do kuchni niedojedzoną porcję.

Zamówione przez nas menu prezentowało się następująco:

Zestaw mięsny:

• Bliny ze śledziem i śmietaną
• Kaczka z koprem włoskim, ziołowymi kluskami w sosie buraczano–wiśniowym
• Tarta truskawkowa

Zestaw bezmięsny:

• Bliny z łososiem gravlax i kremem z pieczonego buraka
• Linguine, ośmiornica baby z rukolą i pomidorami
• Semifredo z truskawką i bananem

Jako jedyna wybrałam zestaw mięsny, więc opinii o drugim jest dużo więcej. Moje bliny ze śledziem i śmietaną były poprawne, ale niestety trochę za zimne. Na pewno więcej temperatury bardziej rozgrzałoby moje wspomnienia o tej przystawce. Wojtek nie był zadowolony ze swojej przystawki, bo według niego nie zagrało połączenie poszczególnych elementów.

Kaczka była przepyszna, a do tego została podana z idealnie podkreślającymi jej smak dodatkami. Zdecydowanie jest to danie, na które chętnie wróciłabym do tej restauracji. Jeżeli jest w karcie poza Restaurant Week’iem to warto ją zamówić. Makaron z ośmiorniczkami mnie rozczarował, sos był za słodki, właściwie bez smaku, a ośmiorniczki przeciągnięte i ukryte w makaronie. Proste danie, które zostało źle przygotowane, czego nie spodziewałam się po takiej restauracji.

Semifredo smakowało nam zdecydowanie najbardziej spośród propozycji z drugiego zestawu. Moja tarta wypadła trochę gorzej, ale desery chociaż raczej przeciętne zaliczam na plus.

Na stronie internetowej informują, że nawiązują do tradycyjnej kuchni lubelskiej, czego w festiwalowym menu zabrakło, a szkoda, bo może wypadliby znacznie lepiej.