Dziś tylko o komodzie

Dziś tylko o komodzie

To była miłość od pierwszego wejrzenia, mimo, że trochę straszyła swoją brzydotą. Przywieziona w marcu, stała i czekała nie tyle na cud, a na mój wolny czas. A czas pracujących matek, żon, kucharek, to towar deficytowy.  Tak więc gdy wyekspediowałam Starszą na kolonię, a Młodszą podrzuciłam Babci, tradycyjnie zamknęłam kuchnię i przeniosłam się na ogród… Pomysłów na komodę było sporo, ale jednego byłam pewna – chciałam aby była czarna (jak ma czarna ściana w salonie) i żółta jak mój stół. &... czytaj dalej...